: આસો : ૨૪૯૭ આત્મધર્મ : ૨૩ :
સમ્યગ્દર્શનના આઠ અંગની કથા
સમકિતસહિત આચાર હી સંસારમેં ઈક સાર હૈ.
જિનને કિયા આચરણ ઉનકો નમન સોસો વાર હૈ;
ઉનકે ગુણોંકે કથનસે ગુણગ્રહણ કરના ચાહિએ,
અરૂ પાપિયોંકા હાલ સુનકે પાપ તજના ચાહિએ.
[પ્રથમ નિઃશંકઅંગમાં પ્રસિદ્ધ અંજનચોરની
કથા, બીજી નિઃકાંક્ષઅંગમાં પ્રસિદ્ધ સતી અનંતમતિની
કથા, ત્રીજી નિર્વિચિકિત્સા–અંગમાં પ્રસિદ્ધ ઉદાયન
રાજાની કથા, ચોથી અમૂઢદ્રષ્ટિ–અંગમાં પ્રસિદ્ધ
રેવતીરાણીની કથા, પાંચમી ઉપગૂહન અંગમાં પ્રસિદ્ધ
જિનભક્ત શેઠની કથા, છઠ્ઠી સ્થિતિકરણ અંગમાં પ્રસિદ્ધ
વારિષેણમુનિની કથા, તથા સાતમી વાત્સલ્યઅંગમાં
પ્રસિદ્ધ વિષ્ણુમુનિની કથા આપે વાંચી; હવે આઠમી
છેલ્લી કથા આપ અહીં વાંચશો.]
(૮) પ્રભાવના–અંગમાં પ્રસિદ્ધ વજ્રકુમારમુનિની કથા
અહિછત્રપુરમાં સોમદ્રત્તમંત્રી હતા; તેની સગર્ભા સ્ત્રીને કેરી ખાવાની ઈચ્છા થઈ.
હજી કેરી પાકવાની ઋતુ ન હતી, છતાં મંત્રીએ વનમાં જઈને તપાસ કરી તો આખા
વનમાં એક ઝાડ ઉપર સુન્દર કેરી ઝૂલતી હતી. તેને આશ્ચર્ય થયું! તે ઝાડ નીચે એક
જૈનમુનિ બેઠા હતા, તેના પ્રભાવથી તે ઝાડમાં કેરી પાકી ગઈ હતી. મંત્રીએ ભક્તિપૂર્વક
નમસ્કાર કરીને મુનિરાજ પાસેથી ધર્મનું સ્વરૂપ સાંભળ્યું, અને અત્યંત વૈરાગ્યવશ તે જ
વખતે દીક્ષા લઈને મુનિ થયા ને પર્વતમાં જઈને આત્મધ્યાન કરવા લાગ્યા.
તે સોમદ્રત્તમંત્રીની સ્ત્રી યજ્ઞદ્રત્તાએ પુત્રને જન્મ આપ્યો. તે પુત્રને લઈને
મુનિરાજ પાસે ગઈ. પણ સંસારથી વિરક્ત મુનિએ તેની સામે જોયું નહીં. તેથી
ક્રોધપૂર્વક તે સ્ત્રી બોલી કે–જો સાધુ થવું હતું તો મને શા માટે પરણ્યા? મારી જીન્દગી