જે શુદ્ધ ચૈતન્ય પરમતત્ત્વ–એવા સ્વાત્માને ઓળખીને તેનું ચિંતન કર. સ્વાત્માના
ચિંતનથી વીતરાગભાવની ઉત્પત્તિ થઈ તે જ વીતરાગનો માર્ગ છે. આવા વીતરાગ–
માર્ગની આરાધનાવડે જ ભવનો અંત પમાય છે ને મોક્ષનું પરમસુખ અનુભવાય છે.
અનુભવવું તે દોષના અભાવરૂપ પ્રાયશ્ચિત્ત છે, તેમાં પરભાવથી રહિત એવા ઊજ્વળ–
જ્ઞાનનું પ્રકાશન છે.
શુદ્ધજ્ઞાન તે આત્માનો ઉત્કૃષ્ટ ધર્મ છે, તેમાં શાંતિ–આનંદ–પ્રભુતા વગેરે અનંત ધર્મો
સમાય છે. હું પોતે આવા શુદ્ધજ્ઞાનની મૂર્તિ છું–એમ જ્ઞાનની સમ્યક્ ભાવના ભાવનાર
જીવને પ્રાયશ્ચિત્ત છે જ, એટલે કે તેને જ્ઞાનની ઉત્કૃષ્ટ શુદ્ધિ હોય છે જ. અહો, આવા
ગુણવંત મુનિવરોને હું પણ તેવા ગુણની પ્રાપ્તિ માટે વંદું છું.
દોષનો અભાવ છે, ને તેમાં અનંતગુણ સમાય છે. પ્રાય: ચિત્તસ્વરૂપ એટલે ઉત્કૃષ્ટ
જ્ઞાનસ્વરૂપ જે પોતાનો પરમ શુદ્ધઆત્મા, તેની ભાવના કરનારો જીવ પોતે પણ
પ્રાયશ્ચિતસ્વરૂપ છે. ત્રિકાળી આત્મા ઉત્કૃષ્ટ જ્ઞાનસ્વરૂપ હોવાથી તે નિશ્ચયથી
પ્રાયશ્ચિત્તરૂપ જ છે, ને આવા શુદ્ધસ્વભાવની સન્મુખ થઈને જે પર્યાયમાં તેની
સમ્યક્ભાવના ભાવે છે તે જીવને પણ પ્રાયશ્ચિત છે. પરિણતિમાં પ્રાયશ્ચિત્તસ્વરૂપ
ત્રિકાળશુદ્ધ જ્ઞાન–સ્વભાવને જેણે ધારણ કર્યો તે આત્માને સદાય પ્રાયશ્ચિત્ત જ છે.
પોતાના શ્રદ્ધા–જ્ઞાનમાં ધારણ કરે છે. હું પણ આવા આત્માની સન્મુખ થઈને તેની
સમ્યક્ભાવના કરતો થકો, શુદ્ધાત્મજ્ઞાનની સમ્યક્ભાવનાવંત મુનિન્દ્રને વંદું છું.