पोते पण एवो ज मोटो छे...के अनंता सिद्धोने एक ज्ञानपर्यायमां समावी दे. अहो!
अद्भुत आनंदकारी जेनुं कथन छे–एवा समयसारना मंगळमां अनंता सिद्धभगवंतोने
आमंत्रुं छुं.
अनादिनिधन जिनवाणीरूप श्रुत ते शास्त्र;
श्रुतकेवळी भगवंतो ते गुरु;
तमे बहुमानथी सांभळजो, अने स्वानुभूति वडे प्रमाण करजो.–आवा अपूर्व
मंगळपूर्वक आचार्यदेव कुंदकुंदभगवान आ समयसार शरू करे छे.
थई गई छे–एवा साधकभावसहित आ समयसार कहेवाय छे. आत्मामां साधकभाव
शरू थयो छे ते पोते अपूर्व मंगळ छे. आवा मंगळपूर्वक समयसार शरू थाय छे.
सिद्धभगवाननी परमार्थ स्तुति करी. एकला विकल्पमां सिद्धने स्थापवानी ताकात नथी,
विकल्पथी पार थईने ज्ञानमां सिद्धने स्थाप्या छे. पांचमी गाथामां आचार्यदेव कहेशे के
हे भाई! अमे स्वानुभूतिथी शुद्ध आत्मा देखाडीए छीए, तमे स्वानुभवथी ते प्रमाण
करजो. विकल्पथी हा पाडीने न अटकशो, पण स्वानुभव द्वारा प्रमाण करजो...‘पछी
अनुभव करजो–’ एम नहीं, पण अमे अत्यारे कहीए छीए अने तमे पण अत्यारे ज
स्वानुभव करीने प्रमाण करजो. प्रवचनसारमां पण छेल्ले कहे छे के हे जीवो! आवा
आनंदमय चैतन्यतत्त्वने तमे आजे ज अनुभवो! निर्विकल्प थईने आत्माने
अनुभववानो आ उत्तम काळ छे...बीजुं बधुं भूली जा...निर्विकल्प थईने आत्माने
अनुभवमां आजे ज ले. ताराथी आजे ज थई शके तेवुं छे.