निर्विकल्प प्रतीत करतां अतीन्द्रिय आनंदना वेदन सहित
सम्यग्दर्शन थाय छे; तेमां अनंत गुणोना निर्मळ भावो
समाय छे, ते मोक्षमार्ग छे. आवा सम्यक्त्वनी साथे
धर्मीजीवने निःशंकतादि आठ गुण केवा होय छे तेनुं
आनंदकारी वर्णन चाले छे. बे अंगनुं वर्णन आपे गतांकमां
वांच्युं, त्यारपछीनुं आप अहीं वांचशो. आ वर्णन पू.
गुरुदेवना छहढाळा–प्रवचनमांथी लीधुं छे.
जेने आत्मा अने शरीरने भिन्न जाण्या छे एवा सम्यग्द्रष्टि जीव शरीरमां
धर्मात्मानुं शरीर मलिन के रोगवाळुं देखीने तेमना प्रत्ये घृणा–दुर्गंछा थती नथी, पण
शरीर मेलुं होवा छतां अंदरमां आत्मा तो चैतन्यधर्मोथी शोभी रह्यो छे–तेनुं तेने
बहुमान आवे छे. आवा मेला–कोढिया शरीरवाळाने ते कांई धर्म होय!–एम धर्म प्रत्ये
दुर्गंछानो भाव थतो नथी, एवुं सम्यग्द्रष्टिनुं निर्विचिकित्सा–अंग छे.
शरीरमां कोढ थाय, शरीर गंधाई जाय; तो तेने देखीने धर्मी विचारे छे के अहो, आ
आत्मा तो अंदर सम्यग्दर्शनादि अपूर्व रत्नोथी शोभी रह्यो छे, देहप्रत्ये एमने
कांई ममत्वबुद्धि नथी, रोगादि तो देहमां थाय छे, ने देह तो स्वभावथी ज