व्यख्याथी, एटले के समयसारमां शुद्धात्माना जे भावो कह्या छे ते भावोना
वारंवार ज्ञानमां घोलनथी, आत्मानी अनुभूति शुद्ध थाय छे.
मुख्यता नथी, पण ते ज वखते विकल्पथी जुदुं ने ज्ञान शुद्धात्मा तरफ काम करी
रह्युं छे ते ज्ञानना जोरे ज परिणतिनी शुद्धता थती जाय छे, विकल्पनुं जोर नथी,
ज्ञाननुं ज जोर छे. विकल्पना जोरे शुद्धि थवानुं माने तेने तो समयसारनी
खबर ज नथी, समयसारनो अभ्यास करतां तेने आवडतुं नथी. भाई,
समयसारनो अभ्यास एटले तो शुद्धआत्मानी भावना; समयसार तो
रागादिथी भिन्न शुद्ध एकत्वरूप आत्मा बतावीने तेनी भावना करवानुं कहे छे;
ने ज्ञानने अंतर्मुख करीने शुद्धआत्मानी आवी भावना ते ज अनुभूतिनी
शुद्धतानुं कारण छे.
ज्ञायकभाव, ते ज अमे छीए, तेमां ज अमारुं जोर छे. जे श्रोताजन पण आवा
ज्ञायकस्वभाव तरफना जोरथी समयसारनुं श्रवण करशे तेनी परिणति पण शुद्ध