आत्मवैभव प्रगट्यो छे.–आ रीते आगमनी उपासनाथी, सम्यक् युक्तिना
अवलंबनथी, गुरुपरंपराथी, ने आत्माना स्वानुभवथी–एम सर्व प्रकारे
मारा आत्मानो जे कोई अद्भुत वैभव खील्यो छे, ते बधा वैभववडे हुं
शुद्धआत्मानुं एकत्व–विभक्त स्वरूप देखाडुं छुं. अहा, आत्माना स्वरूपनो
कोई अचिंत्य गंभीर महिमा छे के जे देखाडवा माटे हुं मारा आत्माना
समस्त वैभवथी आ समयसार कहुं छुं; समयसारमां मारा समस्त वैभवथी
हुं शुद्धआत्मा देखाडीश. तो हे श्रोताओ! तमे पण कोई अचिंत्य महिमा
लावीने, अपूर्व भाव प्रगटावीने, तमारा स्वानुभवथी आत्माना
एकत्वस्वरूपने प्रमाण करजो. मात्र विकल्प वडे नहि पण अंदरमां विकल्पथी
वाह, जुओ तो खरा आचार्यदेवनी शैली केवी अलौकिक छे! भगवाने अने
ज शुद्धआत्मा हुं तने देखाडुं छुं, ते तुं पण तारा स्वानुभवथी प्रमाण करजे. आ
समयसारमां हुं जे एकत्व–विभक्त शुद्धआत्मा देखाडवा मांगुं छुं–तेने ज तुं लक्षमां
लईने अनुभव करजे; बीजी आडी–अवळी वातमां लक्षने रोकीश नहीं. शुद्धआत्माना ज
हती. अंदरनी सर्वज्ञताने अनुसरनारी जे सर्वज्ञनी वाणी, तेमां कहेला भावोनुं सेवन
ते ज सम्यग्दर्शनादिनी उत्पत्तिनुं कारण छे. अहो, सर्वज्ञनी वाणी ज आत्मानुं साचुं
स्वरूप बतावनारी छे. ते वाणीनी अमे उपासना करी छे. अरे! अमने तो साक्षात्
तीर्थंकर सीमंधरपरमात्मानी वाणी सीधी मळी छे.–ए वाणी आखा विश्वना स्वरूपने
ते वैभववडे आ समयसार रचाय छे.
वातमां कदाच चुकी जवाय–अने कदाच तारा ख्यालमां