પ્રતાપવંત છું. મારા સ્વરૂપના મહાન આનંદ પાસે જગતની બીજી કોઈ ચીજ મને
મહિમાવંત લાગતી નથી.
અનુભવે છે, તેમાં અપાર ધીરજ છે, પરમ ગંભીરતા છે; ચૈતન્યનો મહાન પ્રતાપ તેમાં
પ્રગટે છે. ધર્મી નિઃશંક કહે છે કે આવો મહાન જ્ઞાનપ્રકાશ મને પ્રગટ્યો છે,–હવે મારા
સંસારનો અંત આવી ગયો; મારા સ્વસંવેદનપ્રત્યક્ષમાં મોહનો–રાગનો અંશ પણ નથી;
મોહ હવે નિર્મૂળ થઈ ગયો ને જ્ઞાનપ્રકાશ ખીલી ગયો. અહો, આનંદમય જ્ઞાનસમુદ્રમાં
ભગવાન આત્મા તરબોળ થયો; શાંતરસનો મોટો દરિયો તેમાં અમારો આત્મા લીન
થયો. જગતના જીવો પણ આવા શાંતરસના દરિયામાં મગ્ન થાઓ....અંતરમાં ઊંડા
ઊતરીને તેનો અનુભવ કરો.
અમારું શુદ્ધ પરમાત્મતત્ત્વ અમારા સાક્ષાત્ અનુભવમાં આવ્યું, હવે અમે અજર–અમર
થયા, હવે આ સંસારના જન્મ–મરણ અમને નહિ થાય.–
આત્મામાં પ્રગટી ગયું છે, અમારા અનુભવમાં આવી ગયું છે.–અમારો આત્મા જ
અમારા અનુભવનો સાક્ષી છે.–આમ ધર્મીને અંતરમાંથી સાક્ષી આવી ગઈ છે.–આવી
દશા થઈ ત્યારે જીવ મોક્ષનો સાધક થયો.
વીતરાગી દેવ–ગુરુની ખરી ભક્તિ પણ ત્યારે થાય છે. ચૈતન્યતત્ત્વ કેવું છે તે જાણ્યા
વગર તેનો સાચો મહિમા ક્યાંથી આવે? એકલા જ્ઞાનદર્શનથી ભરેલો ચૈતન્ય