સંપત્તિથી ભરેલો સ્વદેશ છે–તેમાં સાચું સુખ છે.
વગર બહારમાં ને શુભાશુભ ભાવમાં જીવ ગમે તેટલા ઝાંવા નાખે તેમાં અંશમાત્ર શાંતિ
નથી. પોતાનો આનંદસ્વભાવ, તેનાથી ખસીને પરભાવમાં આવ્યો ત્યારે જીવને શુભ–
અશુભ રાગનું વેદન થયું, તે વેદનમાં દુઃખ છે, આકુળતા છે, તે જ્ઞાન વગરનું હોવાથી
અજ્ઞાનરૂપે છે, તે જ સંસાર છે. તેનાથી નિવર્તવાની એટલે કે તેનાથી છૂટીને પોતાના
આનંદસ્વરૂપમાં પ્રવૃત્તિ જીવને ક્યારે થાય? તે અહીં બતાવે છે.
સર્વજ્ઞનો અને સંતોનો સાચો હુકમ શું છે, તેમની સાચી આજ્ઞા શું છે, –તે જીવ કદી
સમજ્યો ન હતો, સર્વજ્ઞદેવનો અને સંતોનો હુકમ–આજ્ઞા એ છે કે ભાઈ! પહેલાંંમાં
પહેલાંં આત્માનો જિજ્ઞાસુ થઈને, ‘હું એક અખંડ જ્ઞાનાનંદ સ્વરૂપ શુદ્ધ છું’ એમ તું તારા
અંતરના સ્વસંવેદનથી નક્કી કર. આમ નક્કી કરવાથી તને તારા સ્વભાવમાં પ્રવૃત્તિ થશે
અને રાગાદિ પરભાવથી નિવૃત્તિ થશે. આ જ વિધિથી તારા જન્મ–મરણનો અંત આવશે
ને તને પરમ આનંદની પ્રાપ્તિ થશે. બાપુ! આ જ સીધો સરળ ને સર્વોત્કૃષ્ટ માર્ગ છે, આ
એક જ માર્ગ છે; આથી હળવો એટલે કે આથી વિપરીત બીજો માર્ગ માનીશ તો આ
ભવદુઃખથી તારો છૂટકારો કદી નહિ થાય. સમાજ આ વાત સમજે કે ન સમજે, પણ
ભાઈ! તું તારા હિત માટે આ સમજી લે;–આત્માના હિતનો માર્ગ તો આ જ છે.
જેને નથી,–
ન્હોય વ્હાલું અંતર ભવદુઃખ...