: ચૈત્ર: ૨૪૯૮ આત્મધર્મ : ૨૯ :
લીધે જીવ તેને રાગાદિથી સહિત અનુભવે છે, આવો અશુદ્ધ અનુભવ તે જ
ભવચક્રનું બીજ છે. ને પરભાવોથી અલિપ્ત ચિદાનંદ તત્ત્વનો અનુભવ તે મોક્ષનું બીજ
છે. અરે, આવો મનુષ્ય અવતાર પામીને પણ જો ભવચક્રના ફેરા મટે એવો ઉપાય જીવ
ન કરે તો મનુષ્યપણું મળ્યું શા કામનું? માટે હે ભાઈ! જગતની પ્રશંસા કે નિંદાની
અપેક્ષા છોડીને, તું તારા શુદ્ધ સ્વભાવનો એવો નિર્ણય કર કે તેનો અનુભવ થાય ને
ભવચક્રના ફેરા મટી જાય.
[મોરબીમાં ગુરુદેવ ચાર દિવસ રહ્યા; ત્યારબાદ ચૈત્ર સુદ છઠ્ઠે મોરબીથી
જામનગર પધાર્યા. જ્યારે આપ આ આત્મધર્મ વાંચતા હશો ત્યારે પૂ. ગુરુદેવ વાંકાનેર
બિરાજતા હશે ને ચૈત્ર સુદ તેરસે મહાવીર ભગવાનનો અદ્ભુત મહિમા સમજાવીને
તેમનો માર્ગ બતાવતા હશે.]
વિરલો
પ્રશ્ન:–આપ આત્માના સ્વભાવને આશ્રિત જે મોક્ષમાર્ગ કહો છો, એવો
સ્વાશ્રિત, રાગ વગરનો મોક્ષમાર્ગ સાધનારા જીવો તો કોઈક
વિરલા જ હોય!
ઉત્તર:–ભાઈ, સ્વાશ્રિત–મોક્ષમાર્ગ સાધનારા જીવો ભલે વિરલ હોય,
પણ જે કોઈ મોક્ષમાર્ગ સાધનારા વિરલ જીવો છે તે બધાય આવા
સ્વાશ્રિત ભાવથી જ મોક્ષમાર્ગને સાધે છે, ને બીજા
કોઈ પરાશ્રિતભાવથી મોક્ષમાર્ગ સધાતો નથી–એમ સમ્યક્
મોક્ષમાર્ગનો તું નિર્ણય કર. મુમુક્ષુઓને મોક્ષને માટે આ એક જ
માર્ગ છે, બીજો કોઈ માર્ગ નથી.
સમ્યક્ માર્ગને સાધનારા જીવો વિરલા હોય–તેથી કાંઈ એનાથી
વિપરીત અન્ય માર્ગ તો ન મનાય; ઊલટું તે માર્ગનો વધારે મહિમા
લાવીને તેને આદરવો જોઈએ. માટે સ્વાશ્રિતમાર્ગને ઓળખીને તે
માર્ગને આદર...તે માર્ગે જા...એટલે તું પણ મોક્ષને સાધનારા
વિરલાઓમાંનો એક હીરલો બની જઈશ. દુનિયા સામે જોઈને બેસી ન
રહે કેમકે–
બહુ લોક જ્ઞાનગુણે રહિત, આ પદ નહિ પામી શકે;
રે, ગ્રહણ કર તું નિયત આ જો કર્મ–મોક્ષેચ્છા તને.