: ચૈત્ર: ૨૪૯૮ આત્મધર્મ : ૩૭ :
* ચૈતન્યરસની મધુર ચર્ચા *
[સૌને ગમે એવા વિવિધ વચનામૃત]
• હે વિચારવંત! દુઃખથી ભરેલા આ સંસારમાં જો તું સુખને ચાહે છે તો ચૈતન્ય
સુખથી ભરેલા આત્માની પરમપ્રીતિ કરીને તેમાં તારી બુદ્ધિ જોડ....તેમાં તને એવું
અજોડ સુખ અનુભવાશે કે જેમાં દુઃખનો લવલેશ નથી.
• એકવાર અંદર ઊતરીને જો તો ખરો....સંસારમાં કદી તેં ન જોયું હોય, ન ચાખ્યું
હોય, એવું કોઈ અચિંત્ય સુખ તને તારામાં અનુભવાશે; અનંતકાળની તારી
અશાંતિનો અંત આવી જશે ને આત્માની પરમ શાંતિનો તને સ્વાદ આવશે.
• જ્ઞાનીઓ તેને જ ડાહ્યા કહે છે કે જે પોતાની બુદ્ધિ આત્મામાં જોડે. મહા આનંદમય
પોતાની સ્વવસ્તુને દેખાવી તે જ સાચું ડહાપણ છે. પોતાની વસ્તુને જે ન દેખે, ને
બહારમાં બુદ્ધિ ભમાવીને દુઃખી થાય એને તે ડાહ્યો કોણ કહે?
• અહા, જ્ઞાન–આનંદથી ભરેલા ચૈતન્યનું અસ્તિત્વ એટલું મોટું મહાન છે, કે તેમાંથી
પ્રગટેલી શાંતિના એક અંશની પણ તૂલના ત્રણલોકનો વૈભવ કરી ન શકે.
ત્રણલોકની બાહ્ય–વિભૂતિ ભેગી થાય તોપણ ચૈતન્યની શાંતિનો અંશ તે આપી ન
શકે, આવી શાંતિનો આખો દરિયો ચૈતન્યના મહાન અસ્તિત્વમાં ભર્યો છે. એકલી
શાંતિ નહિ, એવા એવા તો અનંત ગુણના દરિયા આત્માના અસ્તિત્વમાં સમાય છે.
અરે, આવડા મોટા પોતાના અસ્તિત્વને તૂચ્છ રાગ જેટલું માનવું–એ તો કેવી ભૂલ!
ભાઈ, તારા મોટા અસ્તિત્વને તું જાણ.
• બાપુ! આવડું મોટું તારું અસ્તિત્વ જૈનશાસનના વીતરાગી સંતો તને બતાવે છે.
અંતર્મુખ બુદ્ધિવડે આવડો મોટો આત્મા પોતાને અનુભવગમ્ય થાય છે.–પણ તું
જગતની રુચિ છોડીને આત્માની પરમ પ્રીતિ કર, ત્યારે તારા પરિણામ
અંર્તસ્વભાવમાં વળે અને તારો આત્મા તને સાક્ષાત્ સ્વાનુભવગમ્ય થાય. અનંતા
જીવો આ રીતે આત્માને સ્વાનુભવગમ્ય કરી–કરીને સિદ્ધિને પામ્યા છે, ને તારાથી
પણ થઈ શકે તેવું છે.
• અરે, આવો સરસ મજાનો, સુખથી ભરેલો તારો આત્મા, એની રુચિ તું કેમ નથી
કરતો? ને દુઃખરૂપ સંસારભોગોને તું કેમ ઈચ્છે છે? તારા સુખના ભંડારને છોડીને
દુઃખના દરિયા તરફ તું કેમ દોડે છે?