कर्युं ते अपूर्व मंगळ छे. त्यारबाद बपोरथी समयसार गाथा
एवा आत्मानुं साचुं वर्णन थतुं नथी, एटले भगवानना शरीरना स्तवनवडे
भगवानना आत्मानी साची स्तुति थती नथी; तेमज शुभविकल्पो द्वारा के
ईन्द्रियज्ञानद्वारा पण चैतन्यस्वरूप आत्मानुं स्तवन थतुं नथी. तो हवे अरिहंत
भगवानना आत्मानुं परमार्थ स्तवन केम थाय? ते वात आ ३१ मी गाथामां
अलौकिक रीते आचार्यदेवे समजावी छे. स्वसन्मुख थईने जे पोताना अतीन्द्रिय
आत्माने अनुभवे छे ते ज जीव, शरीर–ईन्द्रियो तथा रागथी भिन्न ज्ञानस्वभावने
अनुभवतो थको सर्वज्ञ अरिहंत परमात्मानी साची स्तुति करे छे. ईन्द्रियोथी भिन्न
आत्माने जे अनुभवे छे ते ज ईन्द्रियोने जीतीने जिनेन्द्रिय थाय छे. ईन्द्रियोथी पोतानी
भिन्नता ज जे जाणतो नथी ने ईन्द्रियोने ज (तथा ईन्द्रियज्ञानने ज) पोतानुं स्वरूप
माने छे ते ईन्द्रियोने जीतशे क्यांथी–ने अतीन्द्रियज्ञानवाळा अरिहंतोने ते ओळखशे
क्यांथी? अरिहंतोने ओळख्या वगर तेमनी साची स्तुति क्यांथी थाय?