रह्या छे. तेने छोडाववा करुणा करीने संतो शांतिनी रीत बतावे छे.
करतां ज एवा आनंदनुं स्फूरण थशे के विकल्पोनी ने दुःखोनी ईन्द्रजाळ तरत ज
अलोप थई जशे. तारे तारा आनंदनुं स्वराज्य जोईतुं होय तो तारा
चैतन्यराजाने ज तारो मत आपजे....बीजा कोईने तारो मत आपीश नहि. मत
एटले मति....बुद्धि; तारी बुद्धिने तारा चैतन्यतत्त्वना परम महिमामां जोडजे.
अहा! मारुं चैतन्यतत्त्व, ते ज सौथी उत्कृष्ट छे, एनाथी ऊंचुं बीजुं कोई नथी–के
जेने हुं मारो मत आपुं. आ रीते धर्मी पोतानी मतिना मतने पोताना
स्वभावमां ज जोडे छे, तेनो ज आदर–प्रेम–बहुमान करीने अनुभवमां ल्ये छे.
चेतनास्वरूप आत्मा हुं छुं.–एम धर्मी पोताने अनुभवे छे.
तेनी सन्मुख थईने तेनो अनुभव करे. अतीन्द्रिय ज्ञानवडे आवो आत्मा जणाय
छे, ने एने जाणतां ज अतीन्द्रिय आनंद सहित अनंतगुणनी शुद्धतानो अनुभव
थाय छे. अहा, आवा अनंत सामर्थ्यनी खाण चैतन्यप्रभु तुं पोते! तुं तारुं ज
सेवन कर. आत्मानी सन्मुख थईने ज्ञान–श्रद्धान–अनुचरणरूप सेवा करतां
आत्मा स्वयं मोक्षरूप परिणमे छे. आ ज रीते साध्यनी सिद्धि छे; बीजी कोई रीते
साध्यनी सिद्धि नथी.
पण रहेतो नथी, ज्ञान तो विकल्पथी पण पार छे. ज्ञान अने श्रद्धा तथा ते काळे
निर्विकल्प अनुभूति–ए बधुं एकसाथे ज छे. प्रथम आत्माने जाणवो ने
पछी श्रद्धवो