: ૧૬ : “આત્મધર્મ” : પ્ર. વૈશાખ ૨૪૯૮ :
(૧) વંદૂં શ્રીઅરહંત પરમગુરુ, જો સબકો સુખદાઈ,
ઈસ જગમેં દુખ જો મૈં ભુગતે, સો તુમ જાનો રાઈ;
અબ મૈં અરજ કરૂં પ્રભુ તુમસે કર સમાધિ ઉરમાંહી,
અન્તસમય મેં યહ વર માંગૂં, સો દીજૈ જગ–રાઈ.
સર્વે જીવોને સુખદાયક એવા શ્રી અરિહંતદેવને નમસ્કાર કરું છું. આ સંસારમાં મેં જે દુઃખ
ભોગવ્યાં તે હે જિનદેવ! આપ જાણો છો; હવે હું આપની સમક્ષ પ્રાર્થના કરું છું કે અંતસમયે પણ
મારા અંતરમાં સમાધિ રહે, એવું વરદાન આપો.
(૨) ભવ–ભવમેં તન ધાર નયે મૈં ભવ–ભવ શુભ સંગ પાયો,
ભવ–ભવમેં નૃપસિદ્ધિ લઈ મૈં, માત પિતા સુત થાયો.
ભવ–ભવમેં તન પુરુષ–તનો ધર, નારી હૂ તન લીનો,
ભવ–ભવમેં મૈં ભયો નપુંસક, આતમગુન નહિં ચીનો.
સંસારમાં ભમતાં ભવે–ભવે મેં નવાં–નવાં શરીર ધારણ કર્યાં, શુભ–સંગતિ પણ પામ્યો,
રાજ્યઋદ્ધિ પણ મળી, માતા–પિતા–પુત્ર થયો, અનેકવાર પુરુષદેહ ધારણ કર્યાં, સ્ત્રી પણ
અનેકવાર થયો, નપુંસક પણ થયો; બધું મળ્યું પણ મારા આત્મગુણને મેં ન ઓળખ્યા.
(૩) ભવ–ભવમેં સુર–પદવી પાઈ, તાકે સુખ અતિ ભોગે,
ભવ–ભવમેં ગતિ નરકતની ધર, દુખ પાયે વિધિયોગે.
ભવ–ભવમેં તિરયંચ યોનિ ધર, પાયો દુખ અતિભારી,
ભવ–ભવમેં સાધર્મી જનકો, સંગ મિલ્યો હિતકારી.
અનેક ભવમાં સુરપદવી પામ્યો અને દેવલોકનાં ઘણાં સુખ ભોગવ્યાં, અનેકવાર નરકમાં
જઈને પાપવશ મહાદુઃખ પામ્યો, અનેકવાર તિર્યંચગતિ ધારણ કરીને અતિભારે દુઃખ પામ્યો;
અરે! સાધર્મીજનોનો હિતકારી સંગ પણ મને અનેકવાર મળ્યો...
(૪) ભવ–ભવમેં જિન–પૂજન કીની, દાન સુપાત્રહિ દીનો,
ભવ–ભવમેં મૈં સમવસરનમેં, દેખ્યો જિન ગુનભીનો.
એતી વસ્તુ મિલી ભવ–ભવમેં, ‘સમ્યક્’ ગુન નહિં પાયો,
ના સમાધિ–યુત મરન કિ્્યો મૈં, તાતૈં જગ ભરમાયો.
વળી ભવભવમાં મેં જિનપૂજા કરી, સુપાત્રદાન પણ દીધાં, અને સમવસરણમાં ગુણભીના
જિનનાથને અનેકવાર દેખ્યા; આટલી વસ્તુ તો મને ભવોભવમાં મળી, પણ સમ્યક્ત્વગુણ હું કદી
ન પામ્યો, અને સમાધિસહિત મરણ મેં ન કર્યું, તેથી હું સંસારમાં ભમ્યો.