: ૨૪ : “આત્મધર્મ” : પ્ર. વૈશાખ ૨૪૯૮ :
તમને સુખની દાતા છે, બીજું કોઈ હિતકર નથી. પૂર્વે ઘણા મુનિરાજ થઈ ગયા છે કે
જેમણે મહાન સ્થિરતા ધારણ કરી, અને ઘણા ઉપસર્ગ આવવા છતાં ઉત્તમ ભાવનાપૂર્વક સહન
કરીને, અખંડ આરાધના અંતરમાં ધારણ કરી.
(૩૦) તિનમેં કછુઈક નામ કહૂં મૈં, સો સુન જિય ચિત લાકે,
ભાવસહિત અનુમોદૈ જો જન, દુર્ગતિ હોય ન તાકે.
અરુ સમતા નિજ ઉર મેં આવે, ભાવ અધીરજ જાવે,
યોં નિશ દિન જો ઉન મુનિવરકો, ધ્યાન હિયે બિચ લાવે.
તે આરાધક મુનિઓમાંથી કેટલાંકનાં નામ અહીં કહું છું; તે સાંભળી, મુનિઓને ચિત્તમાં
લાવી જે જીવ ભાવસહિત અનુમોદે છે તેને કદી દુર્ગતિ થતી નથી. નિશદિન તે મુનિવરોને
પોતાના હૃદયમાં જે ધ્યાવે છે તેને અંતરમાં સમતા પ્રગટે છે ને આકુળ ભાવ ટળી જાય છે.
(૩૧) ધન્ય–ધન્ય સુકુમાલ મહામુનિ, કૈસી ધીરજ ધારી,
એક સ્યાલિની જુગ બચ્ચા–જુત, પાંવ ભખ્યો દુખકારી
યહ ઉપસર્ગ સહ્યો ધર થિરતા, આરાધન ચિત ધારી,
તૌ તુમરે જિય કૌન દુઃખ હૈ, મૃત્યુ–મહોત્સવ ભારી.
અહા, ધન્ય છે તે સુકુમાર મહામુનિ;–તેમણે કેવી અદ્ભુત ધીરજ રાખી! બે બચ્ચાં સહિત
એક શિયાળવી તેમનો પગ ખાધો. આવા દુઃખકર મહા ઉપસર્ગને પણ સ્થિરતાપૂર્વક સહન કરીને
તેમણે અખંડ આરાધનાને ચિત્તમાં ધારણ કરી.–તો અરે જીવ! તને તો શું દુઃખ છે? તું મૃત્યુને
મોટો મહોત્સવ સમજીને તારું ચિત્ત આરાધનામાં જોડ.
[બાકીનો ભાગ આવતા અંકમાં વાંચશોજી]
* એક સમયમાં ત્રણ *
વસ્તુમાં ઉત્પાદ–વ્યય–ધ્રુવતા ત્રણે એક સમયમાં છે.
એક સમયમાં જે ત્રણને જાણે તે ત્રણકાળને જાણે.