લક્ષ્મીવાળો ભગવાન છે. પોતાનું ભગવાનપણું ભૂલીને જે સુખ માટે પરવસ્તુની ભીખ
માંગે છે તે ભીખારી છે. મારા સુખ માટે મારે પૈસાની–ખોરાક વગેરેની જરૂર પડે એમ
માનનાર જીવ ભીખારી છે. બાપુ! તારો આત્મા પુણ્ય–પાપ વગરનો સ્વયં આનંદસ્વરૂપ
છે–તેનો સ્વાદ લેતાં તને પરમસુખ થશે. આવા આત્માને ઓળખતાં આનંદ મળે ને દુઃખ
ટળે–તે જ મંગળ છે.
ને તેનો જ અનુભવ કર્યો છે; પણ પુણ્ય અને પાપ એ બંનેથી પાર એક ચૈતન્ય ચીજ
અંદરમાં છે, તેની વાત પૂર્વે કદી પ્રેમથી સાંભળી નથી; અને એવા ચૈતન્યતત્ત્વનો ઉપદેશ
કરનારા જ્ઞાની પણ જગતમાં બહુ વિરલ છે.
જરાય ન થયું. પાપનો અશુભરાગ, કે પુણ્યનો શુભરાગ, એ બનેનું ફળ દુઃખ છે, સંસાર
છે, તેમાંથી એકેયમાં શાંતિ નથી, કલ્યાણ નથી. તે બંનેથી જુદી જાતનું ચૈતન્યતત્ત્વ છે
તેની વાત જીવે કદી પૂર્વે ‘સાંભળી નથી.. ’
સાંભળી જ નથી. સાંભળ્યું ખરેખર ત્યારે કહેવાય કે અંદર તેવો ભાવ પોતામાં પ્રગટ
કરે.
કર. રાગની જાતથી તારી ચૈતન્યજાત તદ્ન જુદી છે. અરે, એકવાર આવા તત્ત્વને
લક્ષમાં તો લે. એને લક્ષમાં લેતાં ભવથી તારા નીવેડા આવી જશે. બાકી ચૈતન્યના
શ્રદ્ધા–જ્ઞાન–ચારિત્રરૂપી દીવડા વગર, શુભરાગનાં એકલા ઘડાથી કાંઈ તારા આત્મામાં
ધર્મના અજવાળા નહિ થાય રાગ નાશ થઈ જાય તોપણ તારો ચૈતન્યદીવડો ઝગમગ
ટકી રહેશે. અને અંદર ચૈતન્યના દીવડા વગર એકલા રાગવડે તારું કાંઈ કલ્યાણ નહિ
થાય. –આ રીતે જ્ઞાન અને રાગને (દીવો અને ઘટની માફક) અત્યંત ભિન્નતા છે.