પરિણતિની શાંતિ તેને વર્તે જ છે, તે પરિણતિ તો આનંદરસની ગટાગટી કરે છે.
તેમ જ બહારમાં ઈન્દ્રપદના વૈભવવિલાસ હોવા છતાં ધર્મીની ચૈતન્યપરિણતિ તે
તેનાથી છૂટી જ વર્તે છે. રાગ અને જ્ઞાનચેતના એક કાળે વર્તે છે પણ તે બન્નેનું
કાર્ય ભિન્ન છે, બન્નેની જાત જુદી છે, તેથી ભિન્નતાને જે ઓળખે તેને
સમકિતીની સાચી ઓળખાણ થાય, ને ભેદજ્ઞાન થાય.
સમ્યગ્દ્રષ્ટિ તે તો મોક્ષમાર્ગમાં છે એટલે પ્રશંસનીય છે; પણ મોહવાન મિથ્યાદ્રષ્ટિ
જીવ પંચમહાવ્રત પાળે તોપણ મોક્ષમાર્ગ નથી. તેથી તે પ્રશંસનીય નથી.
સમ્યગ્દર્શન વગર કદી મોક્ષમાર્ગ થતો નથી.
હોય છે ને અંદર રત્નત્રયધર્મ વર્તે છે. ત્રણ કષાયનો અભાવ છે. અવ્રત
સમ્યગ્દ્રષ્ટિને વ્રતાદિ ન હોવા છતાં ઈન્દ્ર પણ તેની પ્રશંસા કરે છે કે વાહ!
ચૈતન્યદ્રષ્ટિધારક ધર્માત્મા! તું મોક્ષના માર્ગમાં છો. મુનિઓ તો મોક્ષના માર્ગમાં
છે, તું પણ મોક્ષના પંથમાં છો. તારો અવતાર ધન્ય છે.... તારો આત્મા કૃતકૃત્ય
છે–એમ કહીને કુંદકુંદસ્વામીએ પણ અષ્ટાપાહુડમાં સમ્યગ્દ્રષ્ટિ શ્રાવકની પ્રશંસા
કરી છે.
ભગવાનની પંક્તિમાં બિરાજે છે.
બધા બોલ જ્ઞાયકરૂપ શુદ્ધઆત્માના વાચક છે. તે નોંધ નીચે મુજબ છે–
૧. નિજ કારણ પરમાત્મા ૨. શુદ્ધ આત્મા