વસતાં આત્માને સમ્યગ્દર્શન સહિત આનંદની બીજ ઊગે છે, તે મહા મંગળ છે.
વડે આનંદમાં મગ્ન થઈને કેવળજ્ઞાન પામે છે. પણ બીજા બે મુનિવરોને
વિકલ્પ આવ્યો કે યુધિષ્ઠિર વગેરેનું શું થયું હશે! એક સાધર્મી મુનિવરો
પ્રત્યેનો આવો શુભવિકલ્પ ઊઠતાં તેમને એક ભવ કરવો પડ્યો, ને કેવળજ્ઞાન
ન થયું. શુભવિકલ્પ પણ સંસારનું કારણ છે, તે કાંઈ મોક્ષનું કારણ નથી.
વિકલ્પથી જુદું પડેલું જ્ઞાન જ મોક્ષનું કારણ છે.
સુખસ્વરૂપ અને સદાય જેના સેવનથી સુખ જ થાય –એવો સુખકારણરૂપ છે,
તે ભગવાન છે, તેના સેવનમાં રાગની ઉત્પત્તિ ન થાય, તેના સેવનમાં તો
અતીન્દ્રિય સુખ જ થાય. આવા આત્માની રુચિ–પ્રીતિ કરીને તેની વાત
સાંભળવી તે પણ મંગળ છે. અનંત સર્વજ્ઞ પરમાત્માએ અને દિગંબર સંતોએ
જે માર્ગ કહ્યો તે જ પરમ સત્ય માર્ગ છે, અને તે જ માર્ગ અહીં કહેવાય છે.
રાગથી ભિન્ન જ્ઞાનસ્વરૂપ આત્માની સેવા કરવી તે જ સુખનો માર્ગ છે, તે જ
સર્વજ્ઞનો અને દિગંબર–સંતોનો માર્ગ છે. રાગના સેવનવડે કદી સુખનું વેદન
થાય નહિ; તેમાં તો દુઃખ છે. રાગ પોતે રાગને જાણતો નથી. રાગને જાણનાર
તો તું પોતે રાગથી જુદો જ્ઞાનસ્વરૂપ છો.
ઊગી છે, જ્ઞાનપ્રકાશ ખીલ્યો છે તે મંગળ છે. અને તે આનંદની બીજ વધીને
કેવળજ્ઞાનરૂપી પૂનમ ઊગશે.