: जेठ : २४९८ आत्मधर्म : २९ :
जुओ, अहीं (ईंदोरना) काचना जिनमंदिरमां लख्युं छे के–
चक्रवर्तीकी संपदा ईन्द्रसरीखा भोग
कागवीठ सम गितने हैं सम्यग्द्रष्टि लोग.
अरे, चैतन्यना वैभव पासे आ बहारना वैभवनी शी गणतरी? सम्यग्द्रष्टि तो
एने कागडानी विष्टा समान गणे छे, –तेमां स्वप्नेय सुख मानता नथी. तो ते रागथी
जे भावथी मळी एवा शुभरागने ते भलो केम माने? शुभरागने होय कहेतां अज्ञानी
लोको भडके छे–पण बापु! रागथी पार तारी महान चैतन्यसंपदा केवी अद्भूत
अलौकिक छे एने एकवार तुं लक्षमां तो ले! एने लक्षमां लेतां चैतन्य संपदाना महान
आनंद पासे राग तने विष्ठा जेवो होय लागशे. रागने हेय कहीने संतो तने तारी
वीतरागी चैतन्यसंपदा बतावे छे.
जे धर्मी थयो ते एम जाणे छे के, पहेलांं तो मारा स्वरूपने भूलीने हुं मोहथी
उन्मत हतो, स्व–परनुं मने कांई भान हतुं; हवे गुरुउपदेश वडे साव थान थईने,
मोहरहित थईने में स्वसंवेदन प्रत्यक्ष वडे मारा ज्ञानस्वरूप आत्माने अनुभव्यो छे,
महान ज्ञानप्रकाश मने खील्यो छे, तेथी मार परमेश्वर आत्माने में मारामां ज देखी
लीधो छे.
विरक्तगुरु, एटले रागथी भिन्न आत्माने अनुभवनारा ज्ञानी संते आवो शुद्ध
आत्मा मसजाव्यो; अने शिष्ये पण विरकत थईने, एटले रागथी छूटो पडीने पोताना
ज्ञानस्वरूप आत्माने अनुभवमां लीधो. त्यां तेने भान थयुं के अहा! आवो परमेश्वर
हुं छुं–ते मने श्रीगुरुए बताव्युं. पोताना अनुभवमां आव्युं त्यारे खरी खबर पडी के
अहा, आवुं आनंदमय गंभीर चैतन्यतत्त्व मारा गुरु माने वारंवार कहेता हता.
आवो आत्मा अनुभवमां लेवो होय तो अंदर केटली धगशजोईए! जेम कुतराने
कानमां कीडा पड्या होय ने तेने क््यांय चेन पडे, तेम आत्मानी धगशवाळा जीवने
आत्मानी अनुभूति सिाय बीजा कोई परभावरूपी कीडामां क््यांय चेन पडे नहि......
पोताना एक चैतन्यनी ज तेने धून लागे. श्रीगुरुए ज्यां शुद्ध आत्मा बतावीने कह्युं के
आवो परमेश्वर तुं पाछो छो...... तेने तुं अनुभवमां ले, आवी वात काने पडतां ज (अंदर
घा लागी गयो.... ने निरंतर तेनी अनुभव माटेनी धून लागी. पछी)