अपूर्व छे, आनंददायक छे, विकल्पनी धाराथी तद्न जुदी छे.
अनंतवार सांभळी छे. शब्दो भले न सांभळ्या, छतां ते जीवोए पण रागनी कथा सांभळी छे
एम कह्युं, केमके रागमां एकत्व परिणमन करी रह्या छे तेथी ते जीवो रागनी कथा ज निरंतर
सांभळी रह्या छे. तेनी सामे शुद्धात्मानी कथानी वात लईए तो, जेणे शुद्धात्मामां एकत्व
परिणमन कर्युं छे तेणे ज शुद्धात्मानी कथा खरेखर सांभळी छे. वेदन वगरना श्रवणने खरेखर
श्रवण कहेता नथी. श्रवणनुं जे वाच्य, तेनुं जे वेदन करे छे ते ज खरूं भावश्रवण छे. तेथी कहे छे
के जेणे एकवार पण शुद्धात्मानी कथा सांभळी (एटले के भावश्रवण कर्युं) ते जरूर अल्पकाळमां
मुक्ति पामे छे.
बधा जीवो चारे गतिमां, अनंतवार तो शुं पण एकवार पण उपजी शके नहि. अगाउ गुरुदेवे
देवगतिनो दाखलो आपीने आ वात समजावी हती; हालमां चतुरीन्द्रियना भवनो दाखलो
आपीने ते वात समजावी. बंनेमां न्याय सरखो ज छे. तेथी अहीं आपणे देवगतिनो दाखलो
लईशुं.