सोनगढनी जैन पाठशाळाना बाळकोए रजु करी हती. आपना घरमां
बेन:– अमे नानकडा सिद्ध.....तमे नानकडा सिद्ध
भाई:–वाह बेन! आपणे नानकडा सिद्ध–ए
वात सांभळतां केवी मीठी–मधुरी लागे
छे! पण ए नानकडा सिद्ध एटले शुं?
बेन:– सांभळ भाई!
जे स म जे ते था य. ”
स्वभावथी तो सिद्धभगवान जेवा ज छीए.
पोतानुं आवुं स्वरूप समजीने जेणे
सम्यग्दर्शन प्रगट कर्युं–ते जीव मोक्षना मार्गमां
आव्यो. सिद्ध थवानी
सिद्ध कहेवाय छे.
भाई:– हा, बेन तारी वात साची ए नानकडा
सिद्धने शास्त्रभाषामां ईषत्सिद्ध
कह्या छे.
बेन:– हा, तत्त्वार्थसारमां तेमने ईषतसिद्ध
कह्या छे. वळी तेमने जिनेश्वरना
लघुनंदन पण कहेवायछे. सांभळो–
धन्य छे!! जिनसेनस्वामीए गौतम–
स्वामीने पण भगवान पुत्र कह्या छे.
बेन:– अहा, ए भगवानना पुत्रोने धन्य छे.
गौतमस्वामीनी जेम बधाय समकिती
जीवो पण भगवानना लघुनंदन छे.
भाई:– गौतमस्वामी मोटा पुत्र, ने बीजा