व्यापकपणुं के कर्ता–कर्मपणुं नथी. ज्ञानी रागने जाणे भले पण ‘आ मारा ज्ञाननुं कार्य
छे’ एम ते नथी जाणता; हुं चेतनस्वभावी छुं ने ज्ञान ज मारुं कार्य छे–एम ते
ज्ञानद्रष्टिथी पोताने अनुभवे छे.
भवनो भाव नथी.–मारुं लक्षण ज्ञानचेतना छे.
अनुभव्यो त्यां तारा ज्ञानमां अज्ञान न रह्युं ने रागनुं कर्तापणुं पण न रह्युं. तारामां
तेनुं अस्तित्व ज नथी एटले ते रागादि पण अभेदपणे पुद्गलमां ज नांखी दीधा. ने
रागना कर्तुत्वथी छूटीने, ज्ञान ज्ञानमां ज केलि करतुं–करतुं मोक्षना मारगे चाल्युं.
कोई अंश समाय नही. आवी ओळखाण कर्यां वगर ज्ञानीने खरखेर ओळखाय नहीं.
कांई मारुं रहेठाण नथी, केमके ते भावो मारी चेतनानी जातना नथी. सविकल्पदशा हो
के निर्विकल्पदशा हो–गमे त्यारे धर्मी पोताना आत्माने ज्ञानादि अनंत निर्मळभावोमां
ज व्यापेलो जाणे छे, ने ते निर्मळ भावनो ज ते कर्ता थाय छे. रागादि कोई भावोनो ते
कर्ता थतो नथी, सविकल्पदशा वखतेय धर्मी कांई ते विकल्पनो कर्ता थतो नथी, ते वखते
विकल्पथी जुदुं वर्ततुं जे ज्ञान, तेनो ज ते कर्ता थाय छे. धर्मी रागने जाणे भले पण ते
रागनो कर्ता थतो नथी, ते रागना ज्ञाननो ज कर्ता थाय छे.