Atmadharma magazine - Ank 350
(Year 30 - Vir Nirvana Samvat 2499, A.D. 1973)
(Devanagari transliteration).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 4 of 41

background image
: मागशर : २४९९ आत्मधर्म : १:
वार्षिक वीर सं. २४९९
लवाजम मागशर
चार रूपिया डीसेम्बर १९७२
* वर्ष ३० : अंक १ *
________________________________________________________________
ते मधुर चैतन्यरसथी विरुद्ध एवा क्रोधादिनुं
कर्तापणुं अज्ञानथी ज छे. भेदज्ञानवडे मधुर
चैतन्यरसनो स्वाद चाखतां ते क्रोधादिनुं कर्तापणुं
छूटी जाय छे. ते भेदज्ञाननी रीत अहीं संतोए
समजावी छे.
(समयसार गा. ९६–९७)
आत्मा ज्ञानस्वरूप छे; तेथी अनुभूति तो निर्विकार ज्ञानमात्र छे. बेहद शुद्ध
चैतन्यधातुमय आवो आत्मा, ते भावक थईने क्रोधादिने भावे, – ते क्रोधादिरूपे
पोताने अुभवे ए तो अनुचित छे. शुद्ध चैतन्य भावक, ने क्रोध तेनुं भाव्य – ए वात
उचित नथी, योग्य नथी, एवुं अनुचित भावक – भाव्यपणुं तो अज्ञानथी ज
प्रतिभासे छे. पोताना सहज चैतन्यभावने भूलीने अज्ञानीने ‘हुं क्रोध... हुं क्रोध’
एम घूंटाई गयुं एटले क्रोधपणे ज ते पोताने अनुभवतो थको ते क्रोधादिभावोनो
कर्ता थाय छे. आ रीते अज्ञानथी ज विकारनुं कर्तापणुं छे.
‘अहो, मारो चैतन्यरस तो अत्यंत मधुर छे; आ मधुर चैतन्यरस क्रोध–रागादि
समस्त अन्य भावोथी जुदी जातनो छे; चैतन्यना स्वादने अने रागादिना स्वादने
जराय मेळ नथी, जराय भेळसेळ नथी, बंनेनी जात ज एकबीजाथी तद्न जुदी छे. ’ –
ज्ञानी थतां जीवने आवुं भेदज्ञान थाय छे, अने त्यारे ते ज्ञानमात्र पोताना