૨પ૩.
૨પ૪.
૨પપ.
૨પ૬.
૨પ૭.
૨પ૮.
૨પ૯.
પોતાની ભૂલને, તેમજ પોતાના
ગુણને જાણે ત્યારે.
જીવને સુખ – દુઃખનું કારણ કોણ?
પોતાના ગુણ – દોષ; બીજું કોઈ
નહીં, કર્મ પણ નહીં.
આત્માનો સ્વભાવ દુઃખનું કારણ
થાય?
ના; આત્માનો સ્વભાવ સુખનું જ
કારણ છે.
રાગ કે પુણ્ય કદી સુખનું કારણ
થાય?
ના; રાગ ને પુણ્ય તો સદાય દુઃખનું
જ કારણ છે.
આમ જાણનાર જીવ શું કરે છે?
પુણ્ય – પાપથી જુદો પડીને આત્મા
તરફ વળે છે.
પુણ્યથી ભવિષ્યમાં સુખ મળશે એ
સાચું? – ના.
અજ્ઞાનીઓ કોને આદરે છે?
પુણ્યને.
જ્ઞાની કોને આદરે છે?
પુણ્ય – પાપ વગરની જ્ઞાનચેતનાને,
૨૬૧.
૨૬૨.
૨૬૩.
૨૬૪.
૨૬પ.
૨૬૬.
૨૬૭.
શકે?
કદી ન થાય, આત્માને ઓળખીને જ
ધર્મ થાય.
સમ્યગ્દર્શનનાં નિમિત્ત કોણ છે?
સાચાં દેવ – ગુરુ – ધર્મ સમ્યક્ત્વનાં
નિમિત્ત છે.
ગુણ શું? પર્યાય શું?
દ્રવ્ય શું? ટકે તે ગુણ; પલટે તે
પર્યાય; ગુણ પર્યાયવંત દ્રવ્ય.
વીતરાગી દેવ કોણ? – અરિહંત અને
સિદ્ધ.
નિર્ગ્રથ ગુરુ કોણ? – આચાર્ય
ઉપાધ્યાય – સાધુ.
સાચો ધર્મ ક્યો? – સમ્યક્ત્વાદિ
વીતરાગભાવ.
ઇંડામાં જીવ છે?
હા; તે પંચેન્દ્રિય જીવ છે; તેનો
આહાર તે માંસાહાર જ છે.
વીતરાગમાર્ગમાં અહિંસા કોને કહે
છે?
રાગાદિ ભાવોથી રહિત શુદ્ધભાવ તે
અહિંસા છે