: १६ : आत्मधर्म : पोष : २४९९
चैतन्यरत्नना कणिया
* वस्तुमां कारणस्वभाव सदाय विद्यमान होवा छतां, कार्यरूप थयेलो आत्मा ज
तेने स्वीकारे छे के ‘मारा कार्यनुं कारण आ मारो कारणपरमात्मा छे. ’ – बीजुं
कोई मारुं कारण नथी.
* जेम ज्ञायकपणुं उपास्युं त्यारे ज ते ज्ञायकने शुद्ध कह्यो; तेम कारण स्वभावने
कारणपणे उपासीने पर्यायमां शुद्धकार्य थयुं त्यारे ज ते ‘कारण’ ने कारण कह्युं.
कार्य वगर ‘कारण’ कोनुं? ‘आ मारुं कारण ’ – एवो स्वीकार कार्य वगर कोण
करशे? आ रीते कारण – कार्यनी संधि छे.
* ध्रुव ते ध्रुव छे – पण उत्पादपरिणित ध्रुवमां तन्मय थई ने परिणमी त्यारे ‘आ
ध्रुव हुं छुं’ एम अनुभव्युं. पर सामे जोईने ‘आ ध्रुव हुं छुं’ एम प्रतीत थाय
नहीं, ध्रुव साथे पर्याय एकाकार थईने ज तेनी प्रतीत थाय छे.
कायाकल्प – मलिनदेहने पूज्य बनाववानी रीत
* सात धातुथी बनेला ने मळमूत्रथी भरेला एवा अपवित्र देहने पण, हे भव्य!
शुद्धचिद्रूपना चिंतनवडे तुं बीजाओ वडे पूज्य बनाव.
मोहीजीवो ‘कायाकलप’ वडे शरीरने सारूं राखवा मथे छे, पण शरीर
एना अपवित्रस्वभावने कदी छोडवानुं नथी; तेने पूज्य बनाववानो उपाय
एक ज छे के शुद्धचिद्रूपनुं चिंतन करवुं शुद्ध चैतन्यनुं चिंतन करनार पुरुषनो देह
पण अन्य लोको वडे पूजाय छे. (तत्त्वज्ञानतरंगिणी – २–२प)
बे भाव जुदा.... बंनेना कार्य जुदा
* प्रश्न :– समकिती लडाई करे छे?
उत्तर :– समकितीने सम्यक्त्वादिभाव अने क्रोधादिभाव बंने जुदा छे; तेमां जे
सम्यक्त्वनो भाव छे ते लडाई करतो नथी; जे क्रोधनो भाव छे ते
लडाईमां जोडाय छे. सम्यक्त्वभाव तो ते क्रोध अने लडाई बंनेथी
जुदो ज छे.
बे जुदा भावोनुं कार्य पण जुदुं छे, ते ओळखवुं जोईए. एकना कार्यने बीजामां
भेळववुं न जोईए. सम्यक्त्वना कार्यने क्रोधादिमां न भेळववुं, क्रोधादिभावोने
सम्यक्त्वमां न भेळववा. पोतामां पण बंने भावोने जुदा ओळखीने भेदज्ञान करवुं.