: ४६ : आत्मधर्म : चैत्र : २४९९
चैतन्यपदने तुं संभाळ! तुं अनादि अज्ञानथी परपदमां सूतो... निजपदने भूलीने अंध
थयो.... हे जीव! हवे तो तुं जाग! भेदज्ञानचक्षु खोलीने तारा अंतरमां सुखधामने
देख! तारुं पद केवुं सुंदर छे!
शुद्ध–बुद्ध–चैतन्यधन स्वयं ज्योति सुखधाम;
बीजुं कहीए केटलुं? कर विचार तो पाम.
अहा, अनंतसुखनुं धाम एवुं चैतन्यपद, ते संतो दिन–रात पोताना अंतरमां
ध्यावीने अपूर्व आनंदने अनुभवे छे. भगवान! तुं पण आवा तारा सुखधाममां
आव. रागना वेदनथी अनंतकाळ तुं संसारमां रखड्यो, हवे त्यांथी पाछो वळ......ने
आ तरफ आव. तारुं चैतन्यपद महा आनंदमय छे तेने तारा अंतरमां तुं देख. जाग!
अत्यारे आ जागवानो अवसर छे, निजपदना आनंदने साधवानो आ अवसर छे.
आ संसारना दुःखना वेदनथी तारे छूटवुं होय ने चैतन्यनी परम वीतरागी
शांतिनुं वेदन करवुं होय तो, अमे रागथी भिन्न तारुं स्वपद तने बतावीने छीए. ते
चैतन्यमय स्वपदने तुं अंतरमां देख.....परभावथी पाछो वळीने आ स्वभाव तरफ
आव.
वाह रे वाह! वीतरागी संतो जगतना जीवोने मोक्षना मार्गमां बोलावे छे आ
तरफ आवो.....आ तरफ आवो! अंतरनुं आनंदमय शुद्ध चैतन्यपद देखाडीने कहे छे के
वाह! आ तमारुं स्थिर चैतन्यपद महा आनंदसहित शोभी रह्युं छे–ते निजपदमां तमे
आवो तेने ज तमे अनुभवो; ने रागादिने परपद जाणीने तेनो अनुभव छोडो.
स्वपदमां आवतां तमने कोई अद्भुत–अपूर्व आनंद थशे.
प्रभु! तुं आनंदनो भंडार; तारी पर्यायमां पण आनंद ज शोभे, तारी पर्यायमां
राग नथी शोभतो. राग तो अशुद्ध छे, तुं तो शुद्ध चैतन्यमय छो; तारुं कार्य पण शुद्ध ज
होय, रागादि अशुद्धता ते खरेखर तारुं कार्य नथी. चैतन्यनुं कार्य तो चैतन्यभावरूप ज
होय, अचेतनरूप (रागरूप) तेनुं कार्य न होय. द्रव्यथी ने पर्यायथी सर्व प्रकारे शुद्ध
चैतन्यरसमय तारुं निजपद छे. अनंतानंत गुणनी शांतिनो वैभव तारामां भर्यो छे.
आवा निजवैभवथी भरपूर निजपदने देखीने तुं आनंदित था. आम संतो आनंदना
धाममां बोलावे छे.
वाह रे वाह! केवुं अद्भुत सुंदर छे मारुं आ आनंदधाम!
आनंदधाम बतावीने संतोए महान उपकार कर्यो छे.