નિરાલંબી તત્ત્વની ભાવનાઓ જાગતી હતી....બંગલાદેશ ઉપરથી પસાર થઈને થોડી જ
વારમાં ગૌહત્તી પહોંચ્યા...આસામભૂમિ તરફ પહેલી જ વાર પધારી રહેલા ગુરુદેવનું
ઉમંગભર્યું ભવ્ય સ્વાગત થયું....ને ત્રણદિવસ હર્ષપૂર્વક ગુરુદેવના પ્રવચનનો
મુમુક્ષુઓએ લાભ લીધો હતો....બ્રહ્મપુત્રા નદીના કિનારે ચૈતન્યનો બ્રહ્મોપદેશ
સભાંળતાં મુમુક્ષુઓ પ્રસન્ન થતા હતા. ત્યારબાદ ગૌહાતીથી કલકત્તા થઈને ગુરુદેવ
મુંબઈ પધાર્યા... ત્યાં મલાડ–ઘાટકોપર તથા દાદર જિનમંદિરના વાર્ષિકોત્સવ
ઉજવાયા...મુંબઈના હજારો જિજ્ઞાસુઓએ, જાણે ફરી ગુરુદેવની જન્મજયંતી ઉજવતા
હોય તેવા હર્ષોલ્લાસથી છ દિવસ પ્રવચન વગેરેનો લાભ લીધો. આ રીતે દિલ્હી–
કલકત્તા–ગૌહાતી–મુંબઈનો પ્રવાસ પૂરો કરીને ગુરુદેવ વૈશાખ સુદ ૧૩ (તા. ૧૪–પ–
૭૩) ના રોજ પુન: સોનગઢ પધાર્યા છે.... તેઓશ્રી સુખશાંતિમાં બિરાજે છે; સવાર–
બપોરના પ્રવચનમાં ચૈતન્યનો અધ્યાત્મરસ વહેવા લાગ્યો છે. સોનગઢના અત્યંત શાંત
વાતાવરણમાં, સંતોની મધુરી છાયામાં, ચૈતન્યરસની અનેરી શીતળતા અનુભવાય છે.
અહા, ચૈતન્યની શીતળતા પાસે સંસારનો તાપ આવી શકતો નથી. આવી શીતળ–
શાંતિના વેદનનો હે જીવો! તમે સતત અભ્યાસ કરો. એ જ ગુરુનો સેવા છે, એ જ
ગુરુની આજ્ઞા છે, ને એ જ ગુરુની સાચો ઉત્સવ છે. ગુરુ પણ ત્યારે જ સાચા પ્રસન્ન
થાય છે કે જ્યારે તેમણે બતાવેલો ભાવ આપણે પ્રગટ કરીએ.