અદ્ભુત સુખનિધાન છે! – તે સાંભળી, તેનો મહિમા
લાવી, તેને ચિંતનમાં તો લે. સ્વસન્મુખ ચૈતન્યના
ચિંતનની ઘડી તે ખરેખર જીવનની અપૂર્વ ઘડી છે...
તે ધન્ય અવસર છે.
પર્યાયમાં અતીન્દ્રિય આનંદના વેદનથી આત્મા ડોલી
ઊઠે છે – એવો હું પોતે જ છું, એમ અંતર્મુખ થઈને
તારા આત્માને ચિંતવ. – આવું સ્વાત્મચિંતન તે
મોક્ષનું કારણ છે.
કેવળજ્ઞાન–દર્શન–સુખ–શક્તિસ્વભાવરૂપ આત્મા છે, તે બધાને જાણવા–દેખવા
નથી. આવો આનંદમય ચૈતન્યશક્તિ સંપન્ન પરમાત્મા હું છું – એમ અંતર્મુખ ધ્યાનવડે
જ્ઞાની ચિંતવે છે.
અને જેણે આવા નિજ આત્માને ન જાણ્યો તેણે કાંઈ જાણ્યું નથી; તે ભલે બીજું ગમે
તેટલું ભણે–જાણે–સાંભળે પણ તે બધું થોથા છે, જાણવા યોગ્ય સાચું તત્ત્વ તેણે જાણ્યું
નથી, સાચું તત્ત્વ તેણે સાંભળ્યું નથી.