સુખસંપત્તિ છે તેને ભોગવતો નથી.
સોનામહોરોના ઢગલા છે. જો આ તિજોરીમાં સોનામહોરો ભરી છે તે તારી જ
છે, તું જ તેનો માલિક છો. –તે સાંભળીને અને પોતાની અપાર સંપત્તિ દેખીને તે
કેવો આનંદમાં આવી જાય છે! તેમ અહીં જીવના પરમ હિતસ્વી જ્ઞાની સંતો
અનંત ચૈતન્યસંપદાને દેખીને કહે છે કે હે જીવ! તું ગરીબ દુઃખી નથી,
જ્ઞાનસુખની અનંત સંપત્તિ તારામાં ભરી છે. જે સુખ મેળવવા માટે તું બહારમાં
પરવસ્તુમાં ફાંફાં મારે છે તે તો તારામાં જ ભરપૂર ભર્યું છે. જે અનંત જ્ઞાન –
સુખસ્વભાવ છે તે તારો જ છે, તું જ તેનો માલિક છો. બહાર ક્્યાંય શોધવા
જવું પડે તેમ નથી, અંદર તારામાં જ દેખ. અહા! જ્ઞાની – સંતોની આ વાત
સાંભળતાં ને પોતાની અનંત ચૈતન્યસંપદા પોતામાં દેખતાં જીવને કેવો અદભુત
મહાન પરમ આનંદ થાય છે!
જ્ઞાયકભાવથી ભરેલો પરમ આનંદથી પૂરો, અને ઈંદ્રિયોથી પાર એવો મહાન
અતીન્દ્રિય પદાર્થ આત્મા પોતે છે. આવા મહાન ચૈતન્યની અનુભૂતિથી ઊંચું કે
સુંદર જગતમાં બીજું કાંઈ જ નથી.
ઉપર કરવો?
ભિન્ન જ્ઞાનરૂપે જે પરિણમ્યો તેણે જ જ્ઞાનીની સાચી સેવા કરી.
રાગ તે દુઃખ છે... તે સુખનો માર્ગ નથી.