: १६ : आत्मधर्म : श्रावण : २४९९
रागने मोक्षनो मार्ग मानवो ते तो दुःखने दुःखने सुख मानवा जेवुं छे.
राग ते सुखनो मार्ग नथी, राग तो दुःखनो मार्ग छे.
रागथी रहित ज्ञानस्वरूप आत्माने साधवो ते सुखनो मार्ग छे.
* आनंदधाममां शोक शा? सुखधाममां दुःख शा?
ज्ञानधाममां राग शा? मुक्तिमार्गमां मुंझवण शी?
* जैनधर्मनो साचो मर्म...... शुद्धभावथी तूटे कर्म.
आतमतत्त्व जगमां अजोड..... लक्षने जोड, भवने तोड.
संतोनी वात टूंकी ने टच...... स्वमां वस, परथी खस.
लाख वातनी एक ज वात..... लख आतमने तुं हे भ्रात!
* शांत – चैतन्यरसथी भरेला तारी निर्मळपर्यायरूपी कळश वडे तुं तारा
परमात्मानो अभिषेक कर.... जेथी तारा परभावरूपी मेल धोवाई जशे.
* गुरु – पारसमणिना ज्ञानस्पर्शद्वारा अमारुं अज्ञान दूर थाओ..... सम्यक्त्वादि
सुवर्णभाव जागृत थाओ.
* श्रीगुरु एवो चैतन्य – पारसमणि बतावे छे के जेनो स्पर्श थतां परिणति पण
तेना जेवी ज बनी जाय छे.
[उत्तम भावनापूर्वक आवुं धार्मिक लखाण लखवा बदल बाळकोने धन्यवाद.]
एक बीज गईने बीजी मंगळ बीज नजीक आवी रही छे त्यारे आ ‘ज्ञानबीज’
सौने गमशे.... बीजने साची रीते उजववा ‘ज्ञानबीज’ प्रगट करो.
सहेलुं
ज्ञानीने चक्रवर्तीनुं राज पण छोडवुं – एकदम सहेलुं केम पडे छे?
केमके, तेनां करतां जुदी जातनुं, घणुं ऊंचुं – महान – शाश्वत आनंदमय
चैतन्य राज तेणे पोतामां प्राप्त कर्युं छे. ते चैतन्यराज पासे चक्रवर्तीनुं राज पण
छोडवुं सहेलुं छे.