મોહનો મહિમા નષ્ટ કરી નાંખ્યો છે. ચૈતન્યનો મહિમા પ્રગટ્યો ત્યાં મોહનો મહિમા
તૂટયો. હજી સમ્યગ્દર્શન થતાં વેંત સમસ્ત મોહ નષ્ટ ન થઈ જાય, પણ તે મોહનો
મહિમા તો નષ્ટ થઈ ગયો છે, તેનું અનંતુ જોર તૂટી ગયું છે.
છૂટી જશે. આવા તત્ત્વને અંતરમાં અનુભવવું તે શ્રીગુરુના સાન્નિધ્યમાં કરવાનું
છે, તે જ શ્રીગુરુની આજ્ઞા છે. હજી રાગ–દ્વેષ હોવા છતાં, ધર્મીને સમ્યગ્દર્શનમાં
ચૈતન્યપરમેશ્વરની પ્રાપ્તિ થતાં તેના મહિમામાં જ્ઞાન લીન થયું, તે જ્ઞાનધારા
સમસ્ત રાગાદિ પરભાવોથી છૂટી પડી ગઈ, તેમાં આનંદકંદ આત્માનો જ મહિમા
રહ્યો. –આનું નામ નિર્વાણ માર્ગની ભક્તિ છે.
આનંદકારી ધર્મદશા મને પ્રગટી, તેમાં હવે રાગાદિનો મહિમા રહી શકે નહીં. જેને પરનો
કે શુભરાગનો પણ મહિમા લાગે તેને પોતાના વીતરાગી આનંદમય તત્ત્વનો મહિમા
આવતો નથી ને સુખકારીધર્મ તેને પ્રગટતો નથી, તે તો રાગના દુઃખને જ અનુભવે છે.
શ્રીગુરુએ તો એમ સંભળાવ્યું કે જ્ઞાનમાં ચૈતન્યભાવનો મહિમા લાવીને સ્વસન્મુખ થા.
ગુરુએ એમ ન કહ્યું કે તું અમારી વાણીનું જ લક્ષ કરીને અટકી રહેજે, કે અમારા ઉપર
શુભરાગ કરીને અટકી રહેજે–એમ ન કહ્યું, પણ શ્રીગુરુએ તો એમ કહ્યું કે તારો
પરમાત્મા તારા અંતરમાં તારી સમીપ જ બિરાજે છે, તેને અનુભવમાં લે. વાણીનું ને
રાગનું લક્ષ છોડીને, પરનો મહિમા છોડીને, આત્માના પરમસ્વભાવનો મહિમા લક્ષમાં
લે–એ જ બાર અંગનો સાર છે. જ્ઞાન આનંદમય આત્માની અનુભૂતિ જ સર્વ સિદ્ધાંતનો
સાર છે, તે જ ગુરુનું પરમાર્થ સાન્નિધ્ય છે, તે સિદ્ધની નિશ્ચયભક્તિ છે, ને તે જ
નિર્વાણનો આનંદમય માર્ગ છે.
કોઈ અટક નથી કે બાર અંગ ભણે તો જ આત્માની અનુભૂતિ થાય. તેને
શાસ્ત્રભણતરનું બંધન નથી કે આટલા શાસ્ત્રો વાંચવા જ પડશે. જેણે સર્વ શાસ્ત્રના