સમ્યગ્દર્શન વગર જ્ઞાન–ચારિત્ર વગેરે કોઈ ધર્મો સાચા હોતાં નથી. માટે
સમ્યગ્દર્શનને ધર્મનું મૂળ જાણીને હે ભવ્ય! તું તેની આરાધનામાં દ્રઢ રહેશે.
સ્વાદ તે ચખાડે છે. આવા સમ્યગ્દર્શન–રત્નના મૂલ્યથી તો મોક્ષ મળે છે.
સમ્યક્ત્વ વગરનું શાસ્ત્રજ્ઞાન કે તપસ્યા કરે તોપણ તે જીવ મિથ્યાદ્રષ્ટિપણે
સંસારમાં ને સંસારમાં જ ભમ્યા કરે છે. સમ્યગ્દર્શનરૂપી પવિત્ર જળ તો
પાપનો નાશ કરીને ઉત્કૃષ્ટજ્ઞાન પમાડે છે. આવા સમ્યકત્વનો પવિત્ર પ્રવાહ
જેના અંતરમાં વર્તે છે તે આરાધક જીવ જ્ઞાનાદિ ગુણોની વૃદ્ધિ કરતો કરતો
મોક્ષને પામે છે. આ રીતે સમ્યકત્વનો અપાર મહિમા જાણીને તેની
આરાધના કરો. આત્માની અપૂર્વ શાંતિનું વેદન એ જ સાચી આરાધના છે.
શું તીર્થંકરપ્રકૃતિનો ઉદય છે તે કારણે તેઓ સુખી છે? કે શું સમવસરણનો સંયોગ
નથી, છતાં તેઓ પરમ સુખી છે.) તેઓ તો પોતાના ચૈતન્યભાવથી જ સ્વયમેવ સુખી છે.
થયા હોવાથી, તીર્થંકરપ્રકૃતિ વગર કે સમવસરણાદિ વગર પણ સુખી રહે છે. તેમનું સુખ
ક્ષયજનિત છે.
અરિહંતોનું સુખ તો ક્ષાયિકભાવે છે. એવા અરિહંતોની સાચી ઓળખાણ કરનારને
શ્રી કુન્દકુન્દસ્વામી કહે છે કે–
તે જીવ જાણે આત્મને તસુ મોહ પામે લય ખરે.