त्रिकाळी गुणस्वभाव पोतामां छे तेनी सन्मुख थतां ज सम्यग्दर्शन थयुं, सम्यग्ज्ञान
थयुं, आनंद पण थयो, ने अनंतगुणनी निर्मळताना वेदनसहित मोक्षमार्ग खूली
तने तारुं स्वघर बतावे छे, ने अंतरमां मोक्षना दरवाजा खुली जाय छे. सम्यग्दर्शन तो
धर्मनो मूळ एकडो छे, तेने भूलीने जीव जे कांई करे तेनाथी जन्म–मरणना आरा नहि
आवे. माटे, जे अनंतकाळमां पूर्वे नथी करेल अने जे प्रगट करतां ज जन्म–मरणनो
अंत आवीने मोक्ष तरफनुं परिणमन शरू थई जाय छे. –एवुं सम्यग्दर्शन शीघ्र
आराधवा योग्य छे. ते सम्यग्दर्शन सहित सम्यग्ज्ञाननी विशेष आराधनानुं वर्णन
चाले छे.
गणधरोए तेम ज कुंदकुंदाचार्य वगेरे वीतरागी संतोए जे समयसारादि परमागमो
रच्या, तेनी ज परंपरा जैनमार्गमां चाली रही छे; तेने अनुसरीने ज पं. दौलत
रामजीए आ छढाळानी रचना करी छे. तेमां कहे छे के हे जीव! तारा सम्यग्दर्शन–ज्ञान–
आनंद वगेरेनी खाण जडमां नथी, रागमां नथी, विकल्पमां नथी, तारा आत्मानो
श्रद्धागुण ज तारा सम्यग्दर्शननी खाण छे, तारो ज्ञानगुण ज तारा ज्ञाननी खाण छे,
तारो आनंदगुण ज महाआनंदनी खाण छे; अनंतगुणनी खाण तारा आत्मामां छे,