પર્યાય છે. જેણે અંદરની સ્વાનુભૂતિ કરી તેણે સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રનું સેવન કર્યું; તે
અનુભૂતિ પોતે આત્મા જ છે, આત્મા તેનાથી ભિન્ન નથી. આવા સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–
ચારિત્રરૂપ આત્માનું સેવન, તેમાં શુભરાગ નથી, તો પછી શરીરની તો વાત જ કેવી?
તેમણે મોક્ષમાર્ગ તરીકે સેવ્યો ન હતો; માટે જ્ઞાનમય સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્ર તે જ
એક મોક્ષમાર્ગ છે, શુભરાગ કે શરીરના આશ્રયે મોક્ષમાર્ગ નથી,–એમ સૂત્રની અનુમતિ
છે. માટે બીજી બધી ચિંતા છોડીને એક જ્ઞાનનું સેવન કર, જ્ઞાનના સેવન વડે
મોક્ષમાર્ગમાં તારા આત્માને જોડ.
આવા મોક્ષમાર્ગમાં સ્થાપ!
તેમાં જ નિત્ય વિહાર કર, નહિ વિહર પરદ્રવ્યો વિશે.
બધાય ભગવંતોએ મોક્ષ માટે કેવું કામ કર્યું હતું? કે રાગરહિત જ્ઞાનમય રત્નત્રયને
સેવ્યા હતા. બધાય ભગવંતોએ સેવેલો આ જ એક મોક્ષમાર્ગ છે, બીજો માર્ગ મોક્ષ માટે
છે જ નહીં.
ઉપદેશ પણ એમ જ કરી નિર્વૃત્ત થયા; નમું તેમને.
બસ લિંગ છોડી જ્ઞાન ને ચારિત્ર દર્શન સેવતા.