: ૩૦ : આત્મધર્મ : કારતક : ૨૫૦૦
મહાવીરના ભક્તો....આવો મોક્ષમાર્ગમાં
[લેખ પાનું ૨૩ થી ચાલુ]
જે જીવ મોક્ષાર્થી છે, મોક્ષનો ઈચ્છુક છે એવા સુપાત્ર ભવ્ય
જીવને સંબોધીને આચાર્યદેવ આદેશ કરે છે કે હે ભવ્ય! તું તારા
આત્માને સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રસ્વરૂપ મોક્ષમાર્ગમાં સ્થાપ!
તું સ્થાપ નિજને મોક્ષપંથે, ધ્યા, અનુભવ તેહને,
તેમાં જ નિત્ય વિહાર કર, નહિ વિહર પરદ્રવ્યો વિષે.
હે ભવ્ય! તું મોક્ષમાર્ગમાં તારા આત્માને સ્થાપ, તેનું જ ધ્યાન કર, તેને જ ચેત
–અનુભવ અને તેમાં જ નિરંતર વિહાર કર; અન્ય દ્રવ્યોમાં ન વિહર.
જુઓ, આચાર્યદેવ સુપાત્ર મોક્ષાર્થી જીવને આજ્ઞા કરીને મોક્ષમાર્ગમાં પ્રેરે છે.
મોક્ષાર્થીજીવે શું કરવું? કે દેહાદિનું અને રાગાદિનું મમત્વ છોડીને મોક્ષમાર્ગમાં પોતાના
આત્માને સ્થાપવો. હે જીવ! અનાદિથી બંધમાર્ગમાં આત્માને સ્થાપ્યો છે, ત્યાંથી પાછો
વાળીને તારા આત્માને હવે મોક્ષમાર્ગમાં સ્થાપ.
આચાર્ય ભગવાને પોતાના આત્માને તો મોક્ષમાર્ગમાં સ્થાપ્યો છે, પોતે
સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રરૂપે પરિણમીને તે મોક્ષમાર્ગમાં આત્માને સ્થાપ્યો છે, ને બીજા
મોક્ષાર્થીને સંબોધીને કહે છે કે હે ભવ્ય! તું તારા આત્માને મોક્ષમાર્ગમાં સ્થાપ.
‘અનાદિકાળથી પોતાના અજ્ઞાન–દોષને લીધે વિકારમાં જ સ્થિત રહ્યો છે તો હવે
મોક્ષમાર્ગમાં સ્થિત કેમ થાય?–એમ કોઈને સંદેહ થાય તો આચાર્યદેવ કહે છે કે હે
ભવ્ય! તું મુંઝા મા! પોતાની પ્રજ્ઞાના દોષને કારણે અનાદિથી વિકારમાં સ્થિર હોવા
છતાં હવે ભેદજ્ઞાનવડે તેનાથી આત્માને પાછો વાળીને મોક્ષમાર્ગમાં સ્થિર કરી શકાય છે.
માટે અમે કહીએ છીએ કે હે ભવ્ય! તારી પ્રજ્ઞાના ગુણવડે એટલે કે ભેદજ્ઞાનના બળવડે
તારા આત્માને તું વિકારથી પાછો વાળ ને મોક્ષમાર્ગમાં સ્થાપ.
આચાર્યદેવ ઘણા ઘણા પ્રકારે જીવ–અજીવનું ભેદજ્ઞાન સમજાવીને ૨૮ મા
કળશમાં કહે છે કે અહા, આવું સ્પષ્ટ જીવ–અજીવનું ભિન્નપણું અમે બતાવ્યું, તો હવે
કયા જીવને તત્ક્ષણ જ ભેદજ્ઞાન ન થાય? હવે તો જરૂર ભેદજ્ઞાન થાય જ! માટે