जांबुडी पधार्या हता ने नव दिवस रह्या हता. नव दिवस सुधी धार्मिक शिक्षणवर्ग
चालेल, तेमां हजारो जिज्ञासुओए उत्साहथी लाभ लीधो हतो. जांबुडी जेवा
नानकडा गाममां ठेरठेर वीतरागवाणीनी मीठी ज्ञानपरब चालती हती ने हजारो
जीवो अत्यंत प्रेमथी ज्ञानरसनुं पान करता हता. वीरनिर्वाणना पचीससो वर्षना
भव्य उत्सव माटे पण गुजरातने अने भाईश्री बाबुभाई तथा प्रमुखश्री
नवनीतभाई वगेरेने घणो उत्साह छे. गुजरात–सौराष्ट्र–कच्छना मुमुक्षुओ पण तेमां
साथ आपवा आतूर छे. पू. गुरुदेव जांबुडी पधारतां वीतरागविज्ञाननी घणी सारी
प्रभावना थई हती. गुरुदेव जांबुडीथी प्रस्थान करीने ता. ९मीए अमदावाद
पधारशे, अने त्यां चार दिवस रोकाईने ता. १३मी नवेम्बर (कारतक वद त्रीज)ना
रोज सोनगढ पधारशे.
महायज्ञमां हजारो जिज्ञासुओए ‘आनंद–उल्लासथी भाग लीधो हतो. अनेक
ग्रेज्युएटो, कोलेजियनो तथा शिक्षको अने विद्यार्थीओए घणा प्रेमथी जैनधर्मना
तत्त्वज्ञाननो अभ्यास कर्यो हतो. मलकापुरना युवानो शास्त्रस्वाध्यायना प्रेम माटे
पहेलेथी प्रसिद्ध छे. खरेखर आजना सुशिक्षित युवानो पण धर्मना अभ्यासमां जे
रस लई रह्या छे ते जैनसमाजनी उन्नतिनी निशानी छे. ‘जुवानिया धर्ममां रस
नथी लेता’ एवी वृद्ध माणसोनी जुनी वातने आजना उत्साही युवानोने धोई
नांखी छे. धन्य छे युवानोने! युवानो हजी पण वधु ने वधु जागो...ने जैनधर्मना
विजयध्वजने ऊंचे ऊंचे फरकावो.
समिति नीमवामां आवी छे. जेमने विद्वाननी जरूर होय, साहित्यनी जरूर होय
शिक्षणशिबिर के पाठशाळा के खोलवी होय, तेमणे नीचेना सरनामे पत्रव्यवहार
करवो–