वीतरागवाणीनो आनंदकारी प्रवाह कुंदकुंदाचार्यदेव
वगेरे संतोना प्रतापे अत्यारे चाली रह्यो छे, ने
वळी ते वीतरागवाणीरूप परमागमो जेमां
थवाना छे एवुं परमागम–मंदिर पण आ वर्षमां
गुरुदेव आपणने आपी रह्या छे ते आप ‘आत्मधर्म’
मां वांची रह्या छो. (सं. ०)
रूपे अनुभवतो नथी; आ रीते ज्ञान पोते स्वसंवेद्य छे, पोते पोताथी ज पोताने
जाणे छे–अनुभवे छे. ज्ञानने पोते पोताने जाणवा माटे बीजा ज्ञाननी जरूर
पडती नथी.
छे ने पोताने पण ज्ञानस्वरूपे प्रसिद्ध करे छे–‘हुं ज्ञान छुं’ एम पोते पोतामां
वेदन करे छे. बीजा बधा गुणोने पण ज्ञान ज प्रकाशीने प्रसिद्ध करे छे. आवुं
पण पोताने ज्ञानचेतनारूपे ज प्रसिद्ध करे छे. ते ज्ञानमां पोताना आत्माना
अनंत धर्मो समाय छे.