ज्ञान व्यापे छे,–एम अनंती शक्तिओ निर्मळपणे असंख्यप्रदेशी द्रव्य–गुण–पर्याय
त्रणेमां व्यापे छे. आवो आखो आत्मा धर्मीना अनुभवमां, श्रद्धामां, ज्ञानमां आव्यो
छे. अने ज्यारे आवो आत्मा ज्ञानमां आव्यो त्यारे ज महावीर प्रभुने ओळखीने
तेमने साचा नमस्कार थया. आ सिवाय जेमने आत्माना स्वरूपनी खबर नथी एवा
मिथ्यात्वी जीवो, हे महावीर प्रभो! आपने साचा नमस्कार नहि करी शके, तेओ
आपने नहि ओळखी शके.
आखा जगतमां एनाथी सुंदर बीजुं कांई भासतुं नथी. आवा सुंदर चैतन्यनिधान
जेणे पोतामां देख्या तेने जड निधाननुं स्वामीपणुं रहे ज नहि. एटले तेनी ममता घटी
ज जाय. चैतन्य पासे ज्यां रागनुंय स्वामीत्व नथी रहेतुं त्यां जड शरीर–पैसा वगेरेनी
तो वात ज शी?
परिणम्युं त्यारे जीवने ज्ञानचेतना प्रगटी. ते ज्ञानचेतना अनंत गुणोनुं वेदन साथे
लईने प्रगटी छे.
–हती तो खरी, पण ते पर्याय मिथ्यात्वसहित अज्ञानरूप हती, रागथी भिन्न
ईंद्रियज्ञानमां आत्मानी प्रसिद्धि नथी तेथी ते ईंद्रियज्ञानने आत्मानुं लक्षण पण
खरेखर कहेता नथी; ईंद्रियज्ञानवडे आत्मानुं ग्रहण थतुं नथी. अतीन्द्रिय थईने
आत्माने पकडनारुं ज्ञान, आत्माना अनंतधर्मोसहित परिणमी रह्युं छे.–आ रीते
आत्मानुं ज्ञान अनेकान्तस्वरूपे विलसी रह्युं छे.