आपतां कहेलुं के अनंत तीर्थंकरोए जे मार्ग प्रकाश्यो ते ज मार्ग आपश्री देखाडी
रह्या छो. जयपुरमां विद्वानो वच्चे थयेली महत्त्वनी तत्त्वचर्चा वखते तेमणे
मध्यस्थी तरीकेनी सुयोग्य कामगीरी संभाळी हती. श्रीमान हुकमीचंदजी शेठना
गाळता हता. जैनधर्मना संस्कारथी रंगायेलो तेमनो आत्मा, जैनधर्मना
साररूप आत्मअनुभूति पामो–एवी भावना भावीए छीए.
लगभग ९०) ता. १४–१र–७३ ना रोज वढवाण मुकामे स्वर्गवास पाम्या छे.
तेओ वढवाण दि. जैन संघना प्रमुख हता, अने घणा वर्षोथी पू. गुरुदेवना
सत्संगमां आव्या हता. वढवाण शहेरमां वर्धमान भगवाननुं नवुं भव्य
जिनमंदिर बंधाववामां तेमना सुपुत्रोने सारो उत्साह छे.
वृद्धावस्थानी अनेक हाडमारी वच्चे पण अनेक वर्षोथी सोनगढ रहीने तेओ
सत्संगनो लाभ लेता हता. स्वर्गवासना दिवसे सवारे पण तेओ जिनमंदिरे
तथा प्रवचनमां आव्या हता.
उ. व. ७८) सोनगढ मुकामे मागशर वद अमासना रोज स्वर्गवास पाम्या छे.
तेमनी चारे पुत्रीओ बालब्रह्मचारी छे ने अनेक वर्षोथी सोनगढ रहीने
सत्संगनो लाभ ल्ये छे. स्व. छोटाभाई पण घणा वर्षोथी सोनगढ रहेता हता,
ने चालवानी तकलीफ छतां पूजन–प्रवचनादिनो नियमित लाभ लेता हता;
हतो, थोडा दिवस पहेलांं ज तेमणे कहेलुं के मारे तो जीवतां ज जमण करता जवुं
छे. ते अनुसार तेमणे जीवतां ज (पोष वद तेरसे परमागम उत्सवनी कंकोतरी
लखाय त्यारे) संघनुं जमण करवानुं जाहेर कर्युं हतुं.
–स्वर्गस्थ आत्माओ वीतराग–देव–गुरु–धर्मना आश्रये आत्महित पामो.