તે શરીરમાં નથી વ્યાપતો ‘સ્વધર્મ–વ્યાપક’ શક્તિ છે.
ત્રણવિધ એવા ધર્મને નિજશક્તિથી આત્મા ધરે.
તત ને અતત્પણું સાથ વરતે ‘વિરુદ્ધધર્મ’ની શક્તિથી.
વળી અતદ્રૂપ પરિણમન જીવનું તે ‘અતત્ત્વ’ શક્તિ છે.
નિજસ્વરૂપની ‘એકત્વ’શક્તિ જાણી જીવ શાંતિ લહે.
સ્વ–પર્યાયોમાં વ્યાપતો જીવ સુખી જ્ઞાની સિદ્ધ બને.
વળી અસત્રૂપ છે પર્યયો ‘અભાવ–શક્તિ’ જીવની.
એ શક્તિ બંને એકીસાથે જ્ઞાનમાં તું જાણજે.
એવા સ્વભાવે જીવ ચેતક નિજગુણે દેખાય છે.
ને કારકોને અનુસરે તો તેની ‘ક્રિયાશક્તિ’ છે.
વળી ‘કર્તૃ–શક્તિ’ના બળે પોતે જ ભાવકરૂપ થતો.