जे ज्ञान अतीन्द्रिय थईने आत्मामां पहोंची जाय, रागथी पार थईने,
बाण, पोताना लक्ष्यरूप शुद्धात्मानी सन्मुख थईने तेने वेधे छे–अनुभवे छे. आवुं
लक्ष्यवेधी ज्ञान ते मोक्षनुं साधक छे. ते ज्ञान, रागने पोतानुं निशान नथी बनावतुं,
रागथी पार थईने शुद्धात्मामां पहोंची जाय छे. माटे हे भव्यजीवो! ज्ञाननुं आवुं स्वरूप
जाणीने तेनी भक्तिथी आराधना करो. आवा ज्ञान वगर नथी संयम होतो, के नथी
ध्यान होतुं. भले पंचमहाव्रत करतो होय तोपण ज्ञान वगरना जीवने असंयमी अने
संसारमार्गी ज कह्यो छे. अने ज्ञानवडे जेणे शुद्धात्माने ध्येय कर्यो छे ते असंयमी होय
तोपण मोक्षमार्गी छे.