: २८ : आत्मधर्म : महा : २५००
चालो चाखीए पंचपरमेष्ठीनो प्रसाद
(वेलावेला आवजो सौ आनंद–उत्सवमां...)
भारतना हे भव्यजनो! परमागमोमां पंचपरमेष्ठी
भगवंतोए आत्माना आनंदनो जे वीतरागी प्रसाद भर्यो छे
तेनो स्वाद चाखवो होय तो सुवर्णपुरीमां आवो....
वीर सं अढीहजार: पोष वद तेरस...आज सवारथी ज सोनगढनुं वातावरण
मंगलमय हतुं....देव–शास्त्र–गुरुनी प्रतिष्ठाना मंगल–वधामणां आजथी शरू थतां
हता....परमागमना मंगल मंडपे पंचपरमेष्ठीनी प्रसादी लेवा ने मंगल उत्सव उजववा
सर्वे साधर्मीओने उमंगभर्या आमंत्रण आजे मोकलाता हता. सौना अंतरमां मंगल
उत्सवना पडघम वागता हता. शरूआतना मंगलमां पंचपरमेष्ठीनी प्रसादी जेवा पंच
परमागमनी परमागम मंदिरमां पधरामणी थई...जिनवाणीना मंगल गीतथी
वातावरण गूंजी रह्युं. लोकमां तो माता हालरडां गाईने बाळकने संभळावे, अहीं तो
जिनवाणीमाताना बाळको उमंगभर्या गीत गाता हता. गीत पूरा थतां जेम माता
बाळकनी संभाळ लेवा दोडी आवे तेम जिनवाणी–माता विदेहथी दोडी आव्या, ने श्री
गुरुमुखेथी जिनवाणीनो मधुर प्रवाह छूटवा लाग्यो.
हे जीव! तारो आत्मा ज तारुं आलंबन छे. तारा ज्ञान–दर्शन–चारित्र–
परिणाममां तारो आत्मा ज तने आलंबन छे; तारुं आत्मानुं आरामस्थान आत्मा ज
छे, तेमां अंतर्मुख थई एकाग्र थतां रागादि परभाव छूटी जाय छे ने आतमराम
पोताना साचा रूपमां आवे छे.
अहो, जिनवाणी तो ज्ञान अने रागनुं भेदज्ञान करावे छे; ‘भेदविज्ञानत: