के शरीर नथी, मारो आत्मा ज मारी ज्ञानादि पर्यायमां तन्मय वर्ते छे, ने मारी ते
पर्यायोमां मारो आत्मा ज आलंबन छे.–अंतर्मुख थईने आवुं आलंबन जेणे लीधुं तेणे
पोताना आत्मामां परमागमरूप भावश्रुतनी प्रतिष्ठा करी. आवुं शुद्धात्मानुं आलंबन
ते ज सर्व जिनागमनो सार छे.
कुंदकुंदाचार्यदेव भावप्राभृतनी ५८ मी गाथामां बतावे छे–
आदा पच्चक्खाणे आदा मे संवरे जोगे।।५८।।
के परनुं आलंबन नथी. मारी ज्ञानपरिणति रागने ताबे थयेली नथी, ते तो आत्मामां
स्ववश वर्ते छे.
शूरवीर थईने एटले रागथी पार थईने, अंदर चैतन्य–कारणपरमात्मानो जेणे स्वीकार
कर्यो तेने मोक्षमार्गरूपी कार्य थवा ज मांड्युं छे. जेने आवुं कार्य नथी प्रगट्युं तेणे अंदर
कारणपरमात्मानो स्वीकार ज कर्यो नथी. जे कारण परमात्माने स्वीकारे छे तेने तो तेनुं
सम्यग्दर्शनादि कार्य पण विद्यमान वर्ते ज छे. अहो, कारण–कार्यनी संधिनी आ अपूर्व
वात छे.
शास्त्रना अवलंबने के रागना अवलंबने मारी सम्यक्त्वादि पर्याय थई