ते शरीरमां नथी व्यापतो ‘स्वधर्म–व्यापक’ शक्ति छे.
त्रणविध एवा धर्मने निजशक्तिथी आत्मा धरे.
तत ने अतत्पणुं साथ वरते ‘विरुद्धधर्म’नी शक्तिथी.
वळी अतद्रूप परिणमन जीवनुं ते ‘अतत्त्व’ शक्ति छे.
निजस्वरूपनी ‘एकत्व’शक्ति जाणी जीव शांति लहे.
स्व–पर्यायोमां व्यापतो जीव सुखी ज्ञानी सिद्ध बने.
वळी असत्रूप छे पर्ययो ‘अभाव–शक्ति’ जीवनी.
ए शक्ति बंने एकीसाथे ज्ञानमां तुं जाणजे.
एवा स्वभावे जीव चेतक निजगुणे देखाय छे.
ने कारकोने अनुसरे तो तेनी ‘क्रियाशक्ति’ छे.
वळी ‘कर्तृ–शक्ति’ना बळे पोते ज भावकरूप थतो.