: ૨૬ : આત્મધર્મ : ચૈત્ર : ૨૫૦૦
ઈન્દ્રસભા (૨)
(સોનગઢમાં પરમાગમમંદિર પ્રતિષ્ઠા–મહોત્સવ વખતે (ગર્ભકલ્યાણક) પ્રસંગે
ઈન્દ્રસભામાં થયેલ ચર્ચા: ફાગણ સુદ ૮ સવારે)
(ઈન્દ્ર ૧)–દેવો! જગતમાં સારભૂત વસ્તુ વીતરાગ–વિજ્ઞાન જ છે. એવા વીતરાગ
વિજ્ઞાનનો જગતને સંદેશ દેવા માટે જ તીર્થંકરોનો અવતાર છે.
(ઈન્દ્રાણી ૧)–હા! હવે ભરતક્ષેત્રમાં ૨૪ મા તીર્થંકર અવતરશે, ને જગતને મોક્ષનો
સંદેશ આપશે.
(ઈન્દ્ર ૨)–આપણું આ ઈન્દ્રપદ પણ ખરેખર સારભૂત નથી; આત્માનું અતીન્દ્રિય સુખ
જ સારભૂત છે.
જીવને નથી કંઈ ધ્રુવ, ધ્રુવ, ઉપયોગ–આત્મક જીવ છે.
(ઈન્દ્ર ૩)–અહા, ચૈતન્યની અનુભૂતિ પાસે તો શુભરાગ પણ અસાર અને દુઃખરૂપ
લાગે છે.
(ઈન્દ્રાણી ૩)–તદ્ન સત્ય છે. આપણને જે ચૈતન્યસુખનો સ્વાદ આવે છે એવો સ્વાદ
આ ઈન્દ્રપદના વૈભવમાં કદી નથી આવતો.
(ઈન્દ્ર ૪)–અરે, તીર્થંકરપ્રકૃતિ પણ જ્યાં સારભૂત નથી ત્યાં બીજાની તો શી વાત!
(ઈન્દ્રાણી ૪)–જો તીર્થંકરપ્રકૃતિ પણ સારભૂત નથી, તો તીર્થંકરનો આટલો બધો
મહિમા કેમ કરીએ છીએ?
(ઈન્દ્ર ૫)–સાંભળો, તીર્થંકરો આપણને વીતરાગરત્નત્રયનો ઉપદેશ આપીને,
ભવસમુદ્રથી તારે છે, તેથી જ તેમનો મહિમા કરીએ છીએ.
(ઈન્દ્રાણી ૫) તદ્ન સત્ય છે; આપણે રાગને માટે તીર્થંકરને નથી માનતા; આપણે તો
વીતરાગભાવ માટે જ તીર્થંકરને માનીએ છીએ.