धरावतुं विशाळ मंदिर ते पण आजे तो घणुं नानुं लागतुं हतुं. आखुं सोनगढगाम
चारेकोर दर्शकोनी भीडथी उभरातुं हतुं. उत्सवनी पूर्णतानो आनंद सर्वत्र फेलाई रह्यो
हतो.
अर्पण कर्युं. त्यारबाद गुरुदेवे प्रथम पुस्तक शेठ श्री शांतिप्रसादजी शाहूने आप्युं. आ
बाळपोथीनी कुल नकल १३००० (पांच भाषामां) प्रकाशीत थई गई छे. जैन
साहित्यनुं आ एक गौरव छे; अने तेनी खुशालीमां प्रमुखश्रीना हस्ते बाळपोथीना
लेखक (ब्र. हरिभाई जैन) ने सुवर्णचंद्रक भेट आपवामां आव्यो छे.
लावीने परमागम–मंदिरनुं काम अत्यंत सुंदर रीते पूर्णताए पहोंचाडयुं छे–ते बदल
जैनसमाज तरफथी तेमनुं सन्मान करवामां आव्युं हतुं अने परमागममंदिरनी एक
सुंदर प्रतिकृति अभिनंदन पत्र साथे श्रीमान शांतिप्रसादजी शाहूना हस्ते तेओश्रीने
अर्पण करवामां आवी हती. खरेखर मुरब्बीश्री रामजीभाईनी दोरवणीमां समस्त
मुमुक्षुओए तमन्नाथी परमागममंदिरनुं काम पार पाडयुं छे, ने गुरुदेवना मंगल प्रतापे
उत्सव पण धार्या करतां सवाया उमंगथी उजवायो छे.
करीने कमल पर स्थापना करी. अहा, शो ए वखतनो उल्लास! केवी भीड! ने चारेकोर
हर्षनो केवो कोलाहल! आकाश पण हेलिकोप्टरना अवाजथी गाजतुं जाणे के भक्तिना
कोलाहलमां उमेरो करी रह्युं हतुं. प्रभुजीने स्थापना करवानो लाभ जयपुरना
पुरनचंदजी गोदिकाए लीधो हतो. प्रभुनी स्थापना पछी एमनी प्रशांत मुद्रा नीहाळ्या
ज करवानुं मन थतुं हतुं. ते प्रशांतमुद्रा प्रसिद्ध करती हती के चैतन्यनी शांतिमां
संसारनो कोई कोलाहल नथी. एटले भगवाननी स्थापनाना बहाने मुमुक्षुओ पोताना
अंतरमां चैतन्यनी शांतिनी ज स्थापना करता हता,–एवा ए वखतना भावो हता.