: ८ : आत्मधर्म : वैशाख : २५००
उपदेश पाम्या पछी, निसर्गथी पोते ज्ञानरूपे परिणमे त्यारे ते ज्ञानने सेवे छे.
आवा भेदज्ञान पहेलांं तो जीव अज्ञानी ज छे, ते ज्ञानने सेवतो नथी.
३७. ज्ञानस्वरूप आत्मानी समीप थईने, तेमां अंतर्मुख थईने, तेमां तन्मय
परिणमीने ज ज्ञाननी सेवा थाय छे. ते ज सर्व श्रुतनो सार छे, ते ज सर्वे
संतोनी शिखामण छे; ते ज आत्माने साधवानी रीत छे. जैन सिद्धांतनी आ
ऊंचामां ऊंची वात छे.
३८. आत्मानो अनुभव करीने वीतरागी संतो तेनी रीत जगतने देखाडे छे. ज्ञाननी
सेवा ए नवी शुद्धपर्याय छे. ते पर्याय (एटले के मोक्षनो मार्ग) संतोना
उपदेशरूप अधिगमथी, अथवा उपदेश पाम्या पछी निसर्गथी,–एम कारणपूर्वक
ते ज्ञानसेवारूप कार्य थाय छे. ‘आत्मा नित्य ज्ञानस्वरूप छे’ एम खरेखर जेणे
जाण्युं तेने ज्ञाननी पर्याय ज्ञानसन्मुख ढळी गई ने रागथी जुदी पडी गई;
त्यारे ज तेणे ज्ञाननी सेवा करी छे.
३९. आत्मा ज्ञानस्वरूप छे–एम पहेलांं जाण्युं न हतुं, ने हवे श्रीगुरुना उपदेशपूर्वक
ते जाण्युं; एटले नित्य ज्ञानस्वभाव अने तेना तरफ ढळेली अनित्य
ज्ञानपर्याय–ए बंने तद्रूप–अभेद अनुभवमां आव्या; आवो अनुभव कर्यो
त्यारे जीवे ज्ञाननी खरी सेवा करी; त्यारे ज तेणे ज्ञाननी खरी उपासना करी;
त्यारे ते भगवानना मोक्षमार्गमां आव्यो.
४०. आ रीते एकक्षण पण जो जीव ज्ञाननी सेवा करे तो तेनुं अपूर्व कल्याण थई
जाय. अने आवा ज्ञाननी सेवा वगर, बीजा लाख उपाये पण जीवनुं कल्याण
थाय नहि.
४१. अरे जीव! तुं जाणनार थईने जाणनारने जाण! परने जाणवा माटे जे उत्सुकता
करे छे ते छोड, ने परने जाणवा माटेनी आंख बंध करीने, स्वने जाणवा माटे
हजार सूर्य जेवा ज्ञानचक्षुने खोलीने अंदरमां देख! तारुं अद्भुत ज्ञानस्वरूप
तने देखाशे, ने तारा जन्म–मरण मटी जशे.
(वधु माटे जुओ पानुं २९)