સકલકીર્તિરચિત શ્રાવકાચારમાંથી કેટલુંક દોહન આપ્યું છે.
સમ્યક્ત્વ પહેલાંં પણ જિજ્ઞાસુના આચરણમાં ઘણી સૌમ્યતા તથા
અહિંસા સત્ય વગેરેનો પ્રેમ હોય છે. સમ્યક્ત્વ પછી તો
વીતરાગતાના અંશની તેને વૃદ્ધિ થતી જાય છે ને મુનિદશા તરફ તે
પા–પા પગલી માંડે છે, ત્યારે તેના આચરણમાં ઘણી વિશુદ્ધતા
થતી જાય છે. ચારેકોર ફેલાતા જતા ભ્રષ્ટાચારની વચ્ચે
વીતરાગમાર્ગનું આવું ઉત્તમ આચરણ, તે દરિયામાં ડુબતા
મનુષ્યને વહાણ સમાન છે. (–સં.)
ધર્મના નાયક છે, જગતના નેતા છે ને ધર્મતીર્થના પ્રવર્તક છે.
તેમને શા માટે નમું છું? ધર્મને માટે નમસ્કાર કરું છું.
સરસ્વતીદેવીને તથા ગણધરોને નમસ્કાર કર્યા છે.)
પરિગ્રહરહિત નિર્ગ્રંથ મુનિરાજને નમસ્કાર કરીને પૂછવા લાગ્યો કે હે ભગવાન! દુઃખથી
ભરેલા આ અસાર સંસારમાં સારભૂત શું છે? તે કૃપા કરીને મને કહો.