: ૨૪ : આત્મધર્મ : જેઠ : ૨૫૦૦
–માટે હે બુદ્ધિમાન! જો તું એ દુઃખોથી બચવા ચાહતો હો, ને સ્વર્ગ–મોક્ષના
સુખને ચાહતો હો, તો બુદ્ધિપૂર્વક હિંસાદિ પાપોને છોડ....ને ઉત્તમક્ષમાદિ ધર્મોનું
સેવન કર.
જીવોને દેવ–ગુરુ–શાસ્ત્રની સેવાનો ભાવ, સંસારથી વિરક્તિ અને મોક્ષમાર્ગ
સાધવાનો ઉત્સાહ,–રત્નત્રયની ભાવના, કોઈ મહાન સદ્ભાગ્યથી જ પ્રાપ્ત થાય છે.
અહા, હૃદય સદાય વૈરાગ્યથી ભરપૂર રહેવું, જ્ઞાનના અભ્યાસમાં સદા તત્પરતા રહેવી,
સર્વે જીવો પ્રત્યે સમભાવ રહેવો–એ ત્રણ વાત મહાભાગ્યવાન જીવને જ પ્રાપ્ત થાય છે.
સમ્યગ્દર્શન વગરનાં દાન કે વ્રતથી ઉત્તમ પુણ્ય થતાં નથી, કે મોક્ષસાધન પણ
થતું નથી–એમ ભગવાન જિનદેવે કહ્યું છે; માટે હે ભવ્યજીવ! તું મોક્ષને માટે
સત્યજ્ઞાનનો અભ્યાસ કરીને પ્રથમ સમ્યગ્દર્શન પ્રગટ કર. માત્ર પુણ્યના હેતુમાં
ન અટક.
જે મુનિરાજ મોક્ષની પ્રાપ્તિમાં લાગ્યા રહે છે અને ઉત્તમજ્ઞાન–ચારિત્રથી સદા
સુશોભિત રહે છે તેઓ, સંસાર વધારનારા પુણ્યને કદી ઈચ્છતા નથી.
સર્વજ્ઞકથિત જીવાદિ સાતતત્ત્વોની શ્રદ્ધા કરવાથી જીવને શંકાદિ સર્વદોષથી રહિત
અને સુખથી ભરપૂર એવું સમ્યગ્દર્શન ઉત્પન્ન થાય છે. હે ભવ્યજીવ! આ સમ્યગ્દર્શન
સર્વે તત્ત્વોમાં સારભૂત છે, અનેક દેવો તેની સેવા કરે છે, તે અતિશય વિશાળ–ગંભીર
છે; અનંત જ્ઞાનાદિ પરમ ગુણોથી પવિત્ર, સર્વદોષરહિત અને સમસ્ત લોકાલોકના
પ્રકાશક એવા તીર્થંકરપરમદેવે પણ સમ્યગ્દર્શનની પ્રશંસા કરી છે. માટે મોક્ષને અર્થે તું
પણ નિઃશંકતાસહિત સમ્યગ્દર્શનનું સેવન કર...તેને અકંપપણે ધારણ કર. (ચાલુ)
જે શાંત અનાકુળ ચૈતન્યરસપણે સ્વાદમાં આવે તે જ
આત્મા છે. તે જ ધર્મીનું સ્વ છે. તે જ જ્ઞાનીની અનુભૂતિનો વિષય
છે; અને જે આકુળતાપણે વિકારપણે સ્વાદમાં આવે તે આત્મા
નથી, તે ધર્મીનું ‘સ્વ’ નથી, તે જ્ઞાનીની અનુભૂતિથી બહાર રહી
જાય છે. જુઓ, આ ભેદજ્ઞાન! અનુભવ વડે પરભાવોથી આવું
ભેદજ્ઞાન થાય ત્યારે ધર્મની શરૂઆત થાય.