: ૩૦ : આત્મધર્મ : જેઠ : ૨૫૦૦
વગેરે કેટલાય જીવો પણ સર્વજ્ઞ થઈને મોક્ષ પામ્યા. ત્યારપછી આજસુધીના અઢીહજાર
વર્ષમાં તો, ભદ્રબાહુ–શ્રુતકેવળી, માઘનંદી, ધરસેન, ગુણધર, પુષ્પદંત–ભૂતબલી,
જિનસેન, કુંદકુંદસ્વામી, ઉમાસ્વામી, સમંતભદ્રસ્વામી, પૂજ્યપાદસ્વામી,
નેમિચંદ્રસિદ્ધાંતચક્રવર્તી, વીરસેનસ્વામી, અકલંકસ્વામી, વિદ્યાનંદીસ્વામી,
અમૃતચંદ્રસ્વામી, પદ્મપ્રભસ્વામી વગેરે કેટલાય શ્રુતધારી મહાન સંતો વીરપ્રભુના
જિનશાસનમાં પાકયા; તે સંતોએ મોક્ષમાર્ગ સાધીને જિનશાસનને શોભાવ્યું, ને
આપણા માટે પણ મોક્ષમાર્ગનો અમૂલ્ય વીતરાગીવારસો મુકતા ગયા. અહા, આપણા
કેવા મહાભાગ્ય...કે વીરપ્રભુનો આવો અદ્ભુત વારસો આપણને મળ્યો! તે સમજીને
તેનો મહાન લાભ આપણે લેવાનો છે.
ભગવાન મહાવીરના શાસનમાં વસ્તુસ્વરૂપના જે સિદ્ધાંત સમજાવ્યા છે
તેમાંથી થોડાક નીચે પ્રમાણે છે–
* આ જગતમાં ચેતનસ્વરૂપ આત્મા, અને ચેતન વગરના જડ પદાર્થો છે.
તે બધા પદાર્થો જુદેજુદા પોતપોતાના સ્વભાવ–ધર્મોમાં જ રહે છે.
* આત્માઓ અનંતા છે; તે દરેક આત્મા જુદેજુદા છે; સ્વભાવથી બધા સરખા છે,
નાના કે મોટા નથી. અવસ્થામાં નાના–મોટાપણું દેખીને કોઈ ઉપર રાગ–દ્વેષ
કરવા નહીં. આજનો નાનો આત્મા પણ, કાલે પોતાના સ્વરૂપને સાધીને મોટો
પરમાત્મા બની શકે છે.
* મહાવીરપ્રભુ જેવા આત્માના મહાન સ્વભાવને ઓળખીને આપણે પુરુષાર્થ
કરીએ તો આપણે પણ ભગવાન થઈ શકીએ.–આવો લાભ આપણને મહાવીર
ભગવાનની ઓળખાણથી થાય છે.
* ‘ભગવાન’ તે કાંઈ આત્માથી કોઈ જુદા હોતા નથી. જે સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–
ચારિત્ર કરે તે આત્મા પોતે ભગવાન થઈ જાય છે. જગતમાં ભગવાન એક જ
નથી પણ અનંતા છે; ને ભગવાન થવાનો માર્ગ સદાય ખુલ્લો છે; એટલે
આત્માને ઓળખીને જીવો નવા ભગવાન બની શકે છે. મહાવીરની માફક
આપણે પણ પુરુષાર્થ કરીએ તો ભગવાન બની શકીએ.
* ભગવાન જગતની કોઈ પણ વસ્તુના કર્તા–હર્તા નથી; ને તેમને કોઈ પ્રત્યે રાગ–
દ્વેષ નથી; તેઓ તો વીતરાગભાવે પોતાના જાણકસ્વભાવમાં રહીને, સદાકાળ
ચૈતન્યસુખમાં લીન રહે છે. તેમને દુઃખ કે અવતાર હોતાં નથી. તેઓ જગતને
બનાવતા નથી કે નાશ