भगवान जिनेंद्रदेवने आ अढार दोष होतां नथी.
अतिशय शांत–सौम्य, अने निर्विकार छे. रागादिनो अभाव होवाथी स्त्री–वस्त्र के
आभूषणनो संग नथी, आत्मस्वभावनी सिद्धि थई गई होवाथी तेमने हवे कोई चिंता
रही नथी. अविनाशी मोक्षपद प्राप्त करी लीधुं होवाथी हवे तेमने कदी बूढापो नथी.
तेमने नवा आयुनो बंध नथी तेथी नवा देहने धारण करवारूप मृत्यु नथी; जेने
आयुनो सर्वथा अभाव होय तेने कदी मरण होय नहि. बधुं जाणी लीधुं छे तेथी क््यांय
आश्चर्य थतुं नथी; पोते ज सर्वोत्कृष्ट छे,–पछी मद के अभिमान शेनां होय? शरीर
छूटतां ते मुक्त जीवने नवा जन्मनो अभाव छे. उपयोग सर्वथा शुद्ध थई गयो होवाथी
हवे तेमने निद्रा नथी; सदाय आनंदनी अनुभूतिमां ज लीन रहेनारा ते भगवानने
विषाद क््यांथी होय? अनंत वीर्यसंपन्न भगवानने ज्ञान–सुखना स्वाभाविक
परिणमनमां थाक के खेद पण केम होय?
संदेहने तुं सर्वथा छोडी दे. पूर्णसुखरूप परिणमेल, अनंत आत्मबळवाळा अरिहंतोने
भूख–तरस के आहार–पाणी–रोग वगेरे कोई दोष होतां नथी एम निःशंक जाण.
जो आहार–पाणी ग्रहण करे तो ते संबंधी राग–द्वेष थाय एटले वीतरागता